AuroMirta ORO
Mirtazapinum
Tabletki ulegające rozpadowi w jamie ustnej 15 mg | Mirtazapinum 15 mg
APL Swift Services (Malta) Ltd. Generis Farmacêutica, S.A.,, Malta Portugalia
Ulotka
Ulotka dołączona do opakowania: informacja dla pacjenta
AuroMirta ORO, 15 mg, tabletki ulegające rozpadowi w jamie ustnej AuroMirta ORO, 30 mg, tabletki ulegające rozpadowi w jamie ustnej AuroMirta ORO, 45 mg, tabletki ulegające rozpadowi w jamie ustnej Mirtazapinum
Należy uważnie zapoznać się z treścią ulotki przed zastosowaniem leku, ponieważ zawiera ona informacje ważne dla pacjenta. − Należy zachować tę ulotkę, aby w razie potrzeby móc ją ponownie przeczytać. − W razie jakichkolwiek wątpliwości należy zwrócić się do lekarza lub farmaceuty. − Lek ten przepisano ściśle określonej osobie. Nie należy go przekazywać innym. Lek może
− Jeśli u pacjenta wystąpią jakiekolwiek objawy niepożądane, w tym wszelkie objawy
Spis treści ulotki:
1. Co to jest lek AuroMirta ORO i w jakim celu się go stosuje
2. Informacje ważne przed zastosowaniem leku AuroMirta ORO
3. Jak stosować lek AuroMirta ORO
4. Możliwe działania niepożądane
5. Jak przechowywać lek AuroMirta ORO
6. Zawartość opakowania i inne informacje
1. Co to jest lek AuroMirta ORO i w jakim celu się go stosuje
AuroMirta ORO jest jednym z grupy leków zwanych lekami przeciwdepresyjnymi. Lek AuroMirta ORO stosuje się w leczeniu depresji u osób dorosłych. Zanim leczenie lekiem AuroMirta ORO zacznie dawać efekty, upływa od 1 do 2 tygodni. Po 2 do 4 tygodni pacjent może zacząć czuć się lepiej. Jeśli pacjent nie poczuje się lepiej lub jeśli poczuje się gorzej po 2–4 tygodniach, należy niezwłocznie skonsultować się z lekarzem. Więcej informacji znajduje się w punkcie 3 „Kiedy można spodziewać się polepszenia samopoczucia”.
2. Informacje ważne przed zastosowaniem leku AuroMirta ORO
Nie należy przyjmować leku AuroMirta ORO - LUB - przed przyjęciem leku AuroMirta ORO należy skonsultować się z lekarzem: • jeśli pacjent ma uczulenie na mirtazapinę lub którykolwiek z pozostałych składników tego
• jeśli pacjent przyjmuje lub ostatnio przyjmował (w ciągu ostatnich dwóch tygodni) leki zwane
• jeśli kiedykolwiek po przyjęciu leku AuroMirta ORO lub innych produktów leczniczych u
Należy zachować szczególną ostrożność, stosując lek AuroMirta ORO: W związku ze stosowaniem leku AuroMirta ORO notowano ciężkie reakcje skórne, w tym zespół Stevensa-Johnsona (ang. Stevens-Johnson syndrome, SJS), toksyczne martwicze oddzielanie się
naskórka (ang. toxic epidermal necrolysis, TEN) i reakcję polekową z towarzyszącą eozynofilią i objawami ogólnymi (ang. drug reaction with eosinophilia and systemic symptoms, DRESS). Należy przerwać stosowanie leku i natychmiast zgłosić się po pomoc medyczną, jeśli w związku z tymi poważnymi reakcjami skórnymi u pacjenta wystąpi którykolwiek z objawów wymienionych w punkcie
4.
Jeżeli u pacjenta kiedykolwiek wystąpiła poważna reakcja skórna, nie należy wznawiać leczenia lekiem AuroMirta ORO.
Ostrzeżenia i środki ostrożności Przed rozpoczęciem przyjmowania leku AuroMirta ORO należy omówić to z lekarzem lub farmaceutą.
Dzieci i młodzież Mirtazapiny zwykle nie należy stosować u dzieci i młodzieży w wieku poniżej 18 lat, ponieważ nie wykazano skuteczności w tej grupie wiekowej. Należy także zauważyć, że u pacjentów w wieku poniżej 18 lat wzrasta ryzyko wystąpienia działań niepożądanych, takich jak próby samobójcze, myśli samobójcze i wrogość (głównie agresja, zachowania opozycyjne i gniew) podczas przyjmowania tego typu leków. Mimo to, lekarz może przepisać lek AuroMirta ORO pacjentom w wieku poniżej 18 lat, jeśli uzna, że będzie to dla nich korzystne. Jeśli lekarz przepisał lek AuroMirta ORO pacjentowi w wieku poniżej 18 lat i pacjent chce to omówić, należy zwrócić się o poradę do lekarza. Należy poinformować lekarza, jeśli którykolwiek z powyżej wymienionych objawów wystąpi lub nasili się, podczas przyjmowania leku AuroMirta ORO przez pacjentów w wieku poniżej 18 lat. Ponadto, nie wykazano jeszcze długoterminowych skutków bezpieczeństwa podczas stosowania leku AuroMirta ORO dotyczących wzrostu, dojrzewania oraz rozwoju poznawczego i behawioralnego w tej grupie wiekowej. Ponadto, w tej grupie wiekowej częściej obserwowano znaczny przyrost masy ciała w przypadku leczenia lekiem AuroMirta ORO w porównaniu z dorosłymi.
Myśli samobójcze i nasilenie depresji Jeśli pacjent ma depresję, może czasem miewać myśli o samookaleczeniu lub samobójstwie. Mogą one być nasilone po rozpoczęciu stosowania leków przeciwdepresyjnych, ponieważ leki te wymagają czasu do zadziałania, zwykle około dwóch tygodni, a czasem dłużej. Pacjent może być szczególnie narażony: • jeśli wcześniej miał myśli o samobójstwie lub samookaleczeniu. • jeśli jest młodym dorosłym. Informacje z badań klinicznych wykazały zwiększone ryzyko
Jeśli pacjent w dowolnym momencie myśli o samookaleczeniu lub samobójstwie, należy niezwłocznie skontaktować się z lekarzem lub zgłosić do szpitala.
Pomocne może okazać się poinformowanie krewnego lub bliskiego przyjaciela o depresji i poproszenie go o przeczytanie tej ulotki. Można także poprosić o poinformowanie, jeśli takie osoby zauważą, że depresja się pogarsza lub jeśli nastąpiły zmiany w zachowaniu.
Należy zachować również szczególną ostrożność stosując lek AuroMirta ORO: • jeśli pacjent ma lub kiedykolwiek miał jeden z następujących stanów: Przed przyjęciem leku AuroMirta ORO należy poinformować lekarza o poniższych dolegliwościach, jeśli wcześniej tego nie zrobiono. − drgawki (padaczka). Jeśli wystąpią napady padaczkowe lub napady padaczkowe stają się
− choroba wątroby, w tym żółtaczka. W przypadku wystąpienia żółtaczki, należy przerwać
− choroba nerek; − choroba serca lub niskie ciśnienie krwi;
− schizofrenia. Jeśli objawy psychotyczne, takie jak myśli paranoidalne, stają się częstsze lub
− depresja maniakalna (naprzemienne okresy podniecenia/nadpobudliwości i obniżonego
− cukrzyca (może być konieczne dostosowanie dawki insuliny lub innych leków
− choroby oka, takie jak zwiększone ciśnienie w oku (jaskra); − trudności z oddawaniem moczu, które mogą być spowodowane powiększeniem prostaty; − niektóre rodzaje chorób serca, które mogą zmienić rytm serca, niedawny zawał serca,
• jeśli wystąpią objawy zakażenia, takie jak niewytłumaczalnie wysoka gorączka, ból gardła i
Należy przerwać stosowanie leku AuroMirta ORO i natychmiast skonsultować się z lekarzem w celu wykonania badania krwi. W rzadkich przypadkach objawy te mogą być oznakami zaburzeń produkcji komórek krwi w szpiku kostnym. Chociaż objawy te występują rzadko, najczęściej pojawiają się po 4-6 tygodniach leczenia. • jeśli pacjent jest osobą starszą. Pacjent może być bardziej wrażliwy na działania niepożądane
Lek AuroMirta ORO a inne leki Należy powiedzieć lekarzowi lub farmaceucie o wszystkich lekach przyjmowanych przez pacjenta obecnie lub ostatnio, a także o lekach, które pacjent planuje przyjmować.
Nie należy przyjmować leku AuroMirta ORO w połączeniu z: • inhibitorami monoaminooksydazy (inhibitory MAO). Nie należy również przyjmować leku
Należy zachować ostrożność podczas przyjmowania leku AuroMirta ORO w połączeniu z: • lekami przeciwdepresyjnymi , takimi jak SSRI, wenlafaksyna i L-tryptofan lub tryptany
• nefazodon, lek przeciwdepresyjny. Może zwiększać ilość leku AuroMirta ORO we krwi.
• leki na niepokój lub bezsenność, takie jak benzodiazepiny. • leki stosowane w schizofrenii, takie jak olanzapina. • leki na alergie, takie jak cetyryzyna. • leki na silny ból, takie jak morfina. W połączeniu z tymi lekami AuroMirta ORO może zwiększać senność spowodowaną przez te leki. • leki na infekcje; leki stosowane w zakażeniach bakteryjnych (takie jak erytromycyna), leki
W połączeniu z lekiem AuroMirta ORO leki te mogą zwiększać stężenie leku AuroMirta ORO we krwi. Należy poinformować lekarza, jeśli pacjent stosuje te leki. Może być konieczne zmniejszenie dawki leku AuroMirta ORO lub, po odstawieniu tych leków, ponowne zwiększenie dawki leku AuroMirta ORO. • leki przeciwpadaczkowe, takie jak karbamazepina i fenytoina. • leki przeciwgruźlicze, takie jak ryfampicyna. W połączeniu z lekiem AuroMirta ORO, leki te mogą zmniejszać stężenie leku AuroMirta ORO we krwi. Należy poinformować lekarza, jeśli pacjent stosuje te leki. Może być konieczne zwiększenie dawki leku AuroMirta ORO lub, po odstawieniu tych leków, ponowne zmniejszenie dawki leku AuroMirta ORO. • leki zapobiegające powstawaniu skrzepów krwi, takie jak warfaryna. Lek AuroMirta ORO może nasilać działanie warfaryny. Należy poinformować lekarza, jeśli pacjent stosuje ten lek. W przypadku jednoczesnego stosowania zaleca się, aby lekarz dokładnie monitorował parametry krwi. • leki, które mogą wpływać na rytm serca, takie jak niektóre antybiotyki i niektóre leki
Lek AuroMirta ORO z jedzeniem i alkoholem Pacjent może odczuwać senność, jeśli spożywa alkohol podczas przyjmowania leku AuroMirta ORO. Nie należy spożywać alkoholu. Lek AuroMirta ORO można przyjmować z posiłkiem lub bez posiłku.
Ciąża i karmienie piersią Jeśli pacjentka jest w ciąży lub karmi piersią, przypuszcza, że może być w ciąży lub planuje mieć dziecko, przed zastosowaniem tego leku powinna poradzić się lekarza lub farmaceuty.
Ograniczone doświadczenie dotyczące podawania leku AuroMirta ORO kobietom w ciąży nie wskazuje na zwiększone ryzyko. Należy jednak zachować ostrożność podczas stosowania w czasie ciąży.
W przypadku stosowania leku AuroMirta ORO do czasu porodu lub na krótko przed porodem, dziecko powinno być monitorowane pod kątem wys tąpienia możliwych działań niepożądanych. Przyjmowanie w czasie ciąży podobnych leków (SSRI) może zwiększać ryzyko poważnego stanu u niemowląt, zwanego uporczywym nadciśnieniem płucnym u noworodka (PPHN), powodując, że dziecko oddycha szybciej i wydaje się niebieskawe. Objawy te pojawiają się zazwyczaj w ciągu pierwszych 24 godzin po narodzeniu dziecka. W takim przypadku należy natychmiast skontaktować się z położną i (lub) lekarzem.
Prowadzenie pojazdów i obsługiwanie maszyn Mirtazapina może wpływać na koncentrację lub uwagę Przed rozpoczęciem prowadzenia pojazdów lub obsługiwania maszyn należy upewnić się, że nie wpływa ona na te umiejętności. Jeśli lekarz przepisał lek AuroMirta ORO pacjentowi w wieku poniżej 18 lat, należy upewnić się przed prowadzeniem pojazdu (na przykład roweru), że lek nie wpływa na koncentrację i uwagę na drodze.
Lek AuroMirta ORO zawiera aspartam, źródło fenyloalaniny. Może być szkodliwy dla osób z fenyloketonurią. Jest to rzadka choroba genetyczna, w której fenyloalanina gromadzi się w organizmie, z powodu jej nieprawidłowego wydalania.
3. Jak stosować lek AuroMirta ORO
Ten lek należy zawsze stosować zgodnie z zaleceniami lekarza. W razie wątpliwości należy zwrócić się do lekarza lub farmaceuty.
Zalecane dawkowanie Zazwyczaj stosowana dawka początkowa to 15 mg lub 30 mg na dobę. Lekarz może zalecić zwiększenie dawki po kilku dniach do ilości, która może być najlepsza dla pacjenta (od 15 mg do 45 mg na dobę). Dawka jest zwykle taka sama dla wszystkich grup wiekowych. Jednak, jeśli pacjent jest osobą w podeszłym wieku lub ma chorobę nerek lub wątroby, lekarz może dostosować dawkę.
Kiedy stosować lek AuroMirta ORO Lek AuroMirta ORO należy przyjmować codziennie o tej samej porze. Najlepiej jest przyjąć lek AuroMirta ORO w pojedynczej dawce przed pójściem spać. Jednak lekarz może zalecić podzielenie dawki leku AuroMirta ORO - raz rano i raz wieczorem przed pójściem spać. Większą dawkę należy przyjąć przed pójściem spać.
Tabletki ulegające rozpadowi w jamie ustnej należy przyjmować w następujący sposób: Tabletki należy przyjmować doustnie.
1. Nie należy kruszyć tabletki ulegającej rozpadowi w jamie ustnej
Aby zapobiec zmiażdżeniu tabletki ulegającej rozpadowi w jamie ustnej, nie należy naciskać na kieszeń z tabletką (Rysunek A).Rysunek A
2. O derwać jedną kieszeń z tablet ką
Każdy blister zawiera sześć kieszeni, które są oddzielone perforacjami. Należy oderwać jedną kieszonkę z tabletką wzdłuż przerywanych linii (rys. 1).Rys. 1
3. Rozerwać opakowanie
Ostrożnie zdejmij folię pokrywającą, zaczynając od rogu, jak wskazuje strzałka (rys. 2 i 3)Rys. 2
Rys. 3
4. Wyjąć tabletkę ulegającą rozpadowi w jamie ustnej
Wyjąć tabletkę ulegającą rozpadowi w jamie ustnej suchymi rękami i umieść ją na języku (rys. 4).Rys. 4
Tabletka szybko rozpuszcza się i może zostać połknięta bez popijania wodą.
Kiedy można spodziewać się lepszego samopoczucia? Zwykle lek AuroMirta ORO zaczyna działać po 1 do 2 tygodni, a po 2 do 4 tygodniach pacjent może zacząć czuć się lepiej. Ważne jest, aby w ciągu pierwszych kilku tygodni leczenia porozmawiać z lekarzem na temat działania leku AuroMirta ORO: 2–4 tygodnie po rozpoczęciu przyjmowania leku AuroMirta ORO należy porozmawiać z lekarzem na temat wpływu tego leku na pacjenta. Jeśli pacjent nadal nie czuje się lepiej, lekarz może przepisać wyższą dawkę. W takim przypadku należy ponownie porozmawiać z lekarzem po kolejnych 2–4 tygodniach. Zwykle należy przyjmować lek AuroMirta ORO przez 4 do 6 miesięcy, dopóki objawy depresji nie znikną.
Przyjęcie większej niż zalecana dawki leku AuroMirta ORO. Jeśli pacjent lub ktoś inny zażyłe zbyt wiele leku AuroMirta ORO, należy natychmiast skontaktować się z lekarzem. Najbardziej prawdopodobne objawy przedawkowania leku AuroMirta ORO (bez innych leków lub alkoholu) to senność, dezorientacja i przyspieszone bicie serca. Objawy możliwego przedawkowania mogą obejmować zmiany częstości bicia serca (szybkie, nieregularne bicie serca) i (lub) omdlenia, które mogą być objawami zagrażającego życiu stanu zwanego torsade de pointes.
Pominięcie przyjęcia leku AuroMirta ORO Jeśli pacjent ma przyjmować dawkę raz na dobę • Nie należy stosować dawki podwójnej w celu uzupełnienia pominiętej dawki. Następną dawkę
Jeśli pacjent ma przyjmować dawkę dwa razy na dobę • Jeśli pacjent zapomniał przyjąć poranną dawkę, należy przyjąć ją razem z dawką wieczorną. • W przypadku pominięcia dawki wieczornej nie należy jej przyjmować z następną poranną
• Jeśli pacjent zapomniał przyjąć obu dawek, nie należy przyjmować dawek pominiętych.
Przerwanie stosowania leku AuroMirta ORO Należy przerwać stosowanie leku AuroMirta ORO po konsultacji z lekarzem. Jeśli pacjent przerwie stosowanie leku zbyt wcześnie, depresja może powrócić. Kiedy pacjent poczuje się lepiej, należy porozmawiać z lekarzem. Lekarz zdecyduje, kiedy można przerwać leczenie. Nie należy nagle przerywać przyjmowania leku AuroMirta ORO, nawet jeśli depresja ustąpiła. Jeśli nagle przerwie się stosowanie leku AuroMirta ORO, mogą wystąpić mdłości, zawroty głowy, pobudzenie lub niepokój oraz bóle głowy. Objawów tych można uniknąć poprzez stopniowe zaprzestawanie stosowania. Lekarz powie pacjentowi, w jaki sposób stopniowo zmniejszać dawkę.
W razie jakichkolwiek dalszych wątpliwości związanych ze stosowaniem tego leku należy zwrócić się do lekarza lub farmaceuty.
4. Możliwe działania niepożądane
Jak każdy lek, lek ten może powodować działania niepożądane, chociaż nie u każdego one wystąpią.
W przypadku wystąpienia któregokolwiek z poniższych poważnych działań niepożądanych, należy przerwać stosowanie leku AuroMirta ORO i natychmiast skonsultować się z lekarz em:
Niezbyt często (może dotyczyć mniej niż 1 na 100 osób): • uczucie podniecenia lub stan emocjonalnego niezrównoważenia (mania).
Rzadko (mogą dotyczyć 1 na 1 000 osób): • żółte zabarwienie oczu lub skóry; może to sugerować zaburzenia czynności wątroby
Nieznana (częstość nie może być określona na podstawie dostępnych danych): • objawy zakażenia, takie jak nagła niewytłumaczalna wysoka gorączka, ból gardła i wrzody
• atak padaczkowy (drgawki); • kombinacja objawów, takich jak niewytłumaczalna gorączka, pocenie się, przyspieszenie akcji
• myśli o samookaleczeniu lub samobójstwie; • czerwonawe plamy na tułowiu w kształcie tarczy celowniczej lub okrągłe, często z pęcherzami
• rozległa wysypka, wysoka temperatura ciała i powiększone węzły chłonne (zespół DRESS lub
Pozostałe możliwe działania niepożądane związane z mirtazapiną to:
Bardzo często (może dotyczyć więcej niż 1 na 10 osób): • wzrost apetytu i zwiększenie masy ciała; • uczucie senności lub senność; • ból głowy; • suchość w ustach.
Często (może dotyczyć mniej niż 1 na 10 osób): • letarg; • zawroty głowy; • drżenie; • nudności; • biegunka; • wymioty; • zaparcia; • wysypka lub osutka krostkowa; • ból stawów (artralgia) lub mięśni (mialgia); • ból pleców; • zawroty głowy lub omdlenie po nagłym wstaniu (niedociśnienie ortostatyczne); • obrzęk (zwykle w kostkach lub stopach) spowodowany zatrzymaniem płynów (obrzęk); • zmęczenie; • intensywne sny; • zmieszanie; • uczucie niepokoju; • problemy ze snem; • problemy z pamięcią, które w większości przypadków ustępowały po zaprzestaniu leczenia.
Niezbyt często (może dotyczyć mniej niż 1 na 100 osób): • nieprawidłowe uczucie na skórze, np. pieczenie, kłucie, łaskotanie lub mrowienie (parestezje); • niespokojne nogi; • omdlenie; • uczucie drętwienia w jamie ustnej (niedoczulica jamy ustnej); • niskie ciśnienie krwi; • koszmary; • uczucie pobudzenia; • omamy; • uczucie konieczności poruszania się.
Rzadkie (mogą dotyczyć 1 na 1 000 osób): • drżenie lub skurcze mięśni (mioklonie); • agresja; • ból brzucha i nudności: może to sugerować zapalenie trzustki.
Nieznana (częstość nie może być określona na podstawie dostępnych danych): • nieprawidłowe odczucia w jamie ustnej (parestezja jamy ustnej); • obrzęk jamy ustnej; • obrzęk w całym ciele (uogólniony obrzęk); • zlokalizowany obrzęk; • hiponatremia; • niewłaściwe wydzielanie hormonu antydiuretycznego; • ciężkie reakcje skórne (pęcherzowe zapalenie skóry, rumień wielopostaciowy); • chodzenie we śnie (somnambulizm); • zaburzenie mowy;
• podwyższony poziom kinazy kreatynowej we krwi; • trudności w oddawaniu moczu (zatrzymanie moczu); • ból mięśni, sztywność i (lub) osłabienie, ciemnienie lub przebarwienie moczu (rabdomioliza).
Dodatkowe działania niepożądane u dzieci i młodzieży U dzieci poniżej 18 lat w badaniach klinicznych często obserwowano następujące zdarzenia niepożądane: znaczny przyrost masy ciała, swędząca wysypka skórna (pokrzywka) i zwiększenie stężenia trójglicerydów we krwi.
Zgłaszanie działań niepożądanych Jeśli wystąpią jakiekolwiek objawy niepożądane, w tym wszelkie objawy niepożądane niewymienione w tej ulotce, należy powiedzieć o tym lekarzowi lub farmaceucie. Działania niepożądane można zgłaszać bezpośrednio do Departamentu Monitorowania Niepożądanych Działań Produktów Leczniczych Urzędu Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych, Al. Jerozolimskie 181C, 02-222 Warszawa, tel.: + 48 22 49 21 301, faks: + 48 22 49 21 309, strona internetowa: https://smz.ezdrowie.gov.pl
Działania niepożądane można zgłaszać również podmiotowi odpowiedzialnemu. Dzięki zgłaszaniu działań niepożądanych można będzie zgromadzić więcej informacji na temat bezpieczeństwa stosowania leku.
5. Jak przechowywać lek AuroMirta ORO
Przechowywać w miejscu niewidocznym i niedostępnym dla dzieci.
Nie stosować tego leku po upływie terminu ważności zamieszczonego na opakowaniu i blistrze po „Termin ważności (EXP)”. Termin ważności oznacza ostatni dzień podanego miesiąca.
Brak specjalnych zaleceń dotyczących przechowywania leku.
Leków nie należy wyrzucać do kanalizacji ani domowych pojemników na odpadki. Należy zapytać farmaceutę jak usunąć leki, których się już nie używa. Takie postępowanie pomoże chronić środowisko.
6. Zawartość opakowania i inne informacje
Co zawiera lek AuroMirta ORO − Każda tabletka ulegająca rozpadowi w jamie ustnej zawiera 15 mg mirtazapiny.
− Pozostałe składniki to: krospowidon (typ B), mannitol, celuloza mikrokrystaliczna, aspartam,
Jak wygląda lek AuroMirta ORO i co zawiera opakowanie
AuroMirta ORO, 15 mg, tabletki ulegające rozpadowi w jamie ustnej Białe, okrągłe tabletki ulegające rozpadowi w jamie ustnej z wytłoczonym po jednej stronie napisem „36” i po drugiej stronie „A” oraz z wytłoczonym okrągłym brzegiem.
AuroMirta ORO, 30 mg, tabletki ulegające rozpadowi w jamie ustnej Białe, okrągłe tabletki ulegające rozpadowi w jamie ustnej z wytłoczonym po jednej stronie napisem
„37” i po drugiej stronie „A” oraz z wytłoczonym okrągłym brzegiem.
AuroMirta ORO, 45 mg, tabletki ulegające rozpadowi w jamie ustnej Białe, okrągłe tabletki ulegające rozpadowi w jamie ustnej z wytłoczonym po jednej stronie napisem „38” i po drugiej stronie „A” oraz z wytłoczonym okrągłym brzegiem.
Blistry jednodawkowe z folii Poliamid/Aluminium/PVC/Papier/Poliester/Aluminium, w tekturowym pudełku.
Wielkości opakowań:
Nie wszystkie wielkości opakowań muszą znajdować się w obrocie.
Podmiot odpowiedzialny i wytwórca
Podmiot odpowiedzialny: Aurovitas Pharma Polska Sp. z o.o. ul. Sokratesa 13D lokal 27 01-909 Warszawa
Wytwórca/Importer: APL Swift Services (Malta) Ltd. HF26, Hal Far Industrial Estate, Hal Far Birzebbugia, BBG 3000 Malta
Generis Farmacêutica, S.A. Rua João De Deus 19, Venda Nova 2700-487 Amadora Portugalia
Ten lek jest dopuszczony do obrotu w krajach członkowskich Europejskiego Obszaru Gospodarczego pod następującymi nazwami: Republika Czeska: Mirtazapine Aurovitas Malta: Mirtazapine Aurobindo 15 mg/ 30 mg/ 45 mg orodispersible tablets Polska: AuroMirta ORO Hiszpania: MIRTAZAPINA AUROVITAS 15 mg/ 30 mg/ 45 mg comprimidos
Portugalia: Mirtazapina Aurovitas
Data ostatniej aktualizacji ulotki: 12/2021
Charakterystyka
CHARAKTERYSTYKA PRODUKTU LECZNICZEGO
AuroMirta ORO, 15 mg, tabletki ulegające rozpadowi w jamie ustnej AuroMirta ORO, 30 mg, tabletki ulegające rozpadowi w jamie ustnej AuroMirta ORO, 45 mg, tabletki ulegające rozpadowi w jamie ustnej
Każda tabletka ulegająca rozpadowi w jamie ustnej zawiera 15 mg mirtazapiny. Każda tabletka ulegająca rozpadowi w jamie ustnej zawiera 30 mg mirtazapiny. Każda tabletka ulegająca rozpadowi w jamie ustnej zawiera 45 mg mirtazapiny.
Substancje pomocnicze o znanym działaniu: Każda 15 mg tabletka ulegająca rozpadowi w jamie ustnej zawiera 3 mg aspartamu. Każda 30 mg tabletka ulegająca rozpadowi w jamie ustnej zawiera 6 mg aspartamu. Każda 45 mg tabletka ulegająca rozpadowi w jamie ustnej zawiera 9 mg aspartamu.
Pełny wykaz substancji pomocniczych, patrz punkt 6.1.
Tabletka ulegająca rozpadowi w jamie ustnej.
AuroMirta ORO, 15 mg, tabletki ulegające rozpadowi w jamie ustnej Białe, okrągłe tabletki ulegające rozpadowi w jamie ustnej z wytłoczonym po jednej stronie napisem „36” i po drugiej stronie „A” oraz z wytłoczonym okrągłym brzegiem.
AuroMirta ORO, 30 mg, tabletki ulegające rozpadowi w jamie ustnej Białe, okrągłe tabletki ulegające rozpadowi w jamie ustnej z wytłoczonym po jednej stronie napisem „37” i po drugiej stronie „A” oraz z wytłoczonym okrągłym brzegiem.
AuroMirta ORO, 45 mg, tabletki ulegające rozpadowi w jamie ustnej Białe, okrągłe tabletki ulegające rozpadowi w jamie ustnej z wytłoczonym po jednej stronie napisem „38” i po drugiej stronie „A” oraz z wytłoczonym okrągłym brzegiem.
Mirtazapina jest wskazana do stosowania u dorosłych w leczeniu epizodów dużej depresji.
Dawkowanie
Dorośli Skuteczna dobowa dawka wynosi zwykle od 15 mg do 45 mg; dawka początkowa wynosi 15 mg lub
Mirtazapina zaczyna wywierać ogólne działanie po 1-2 tygodniach leczenia. Leczenie odpowiednią dawką powinno dać pozytywną odpowiedź w ciągu 2-4 tygodni. Przy niewystarczającej odpowiedzi dawkę można zwiększyć do dawki maksymalnej. Jeśli brak odpowiedzi w ciągu kolejnych 2-4 tygodni, leczenie należy przerwać.
Pacjenci z depresją powinni być leczeni efektywnie przez okres co najmniej 6 miesięcy, aby upewnić się, że są wolni od objawów.
Zaleca się stopniowe przerywanie leczenia mirtazapiną, aby uniknąć objawów odstawienia (patrz punkt 4.4).
Osoby w podeszłym wieku Zalecana dawka jest taka sama jak u dorosłych. U pacjentów w podeszłym wieku należy zwiększać dawkę pod ścisłym nadzorem, aby uzyskać zadowalającą i bezpieczną odpowiedź.
Zaburzenia czynności nerek Klirens mirtazapiny może być zmniejszony u pacjentów z umiarkowanymi do ciężkich zaburzeniami czynności nerek (klirens kreatyniny < 40 ml/min). Należy to wziąć pod uwagę, przepisując produkt leczniczy AuroMirta ORO tej grupie pacjentów (patrz punkt 4.4).
Zaburzenia czynności wątroby Klirens mirtazapiny może być zmniejszony u pacjentów z zaburzeniami czynności wątroby. Należy wziąć to pod uwagę, przepisując produkt leczniczy AuroMirta ORO tej grupie pacjentów, szczególnie z ciężkimi zaburzeniami czynności wątroby, ponieważ pacjenci z ciężkimi zaburzeniami czynności wątroby nie byli badani (patrz punkt 4.4).
Dzieci i młodzież Nie należy stosować produktu leczniczego AuroMirta ORO u dzieci i młodzieży w wieku poniżej 18 lat, ponieważ skuteczność nie została wykazana w dwóch krótkoterminowych badaniach klinicznych (patrz punkt 5.1) oraz ze względów bezpieczeństwa (patrz punkty 4.4, 4.8 i 5.1).
Sposób podawania Okres półtrwania mirtazapiny wynosi 20-40 godzin, dlatego też produkt leczniczy AuroMirta ORO jest odpowiedni do podawania raz na dobę. Zaleca się przyjmowanie go najlepiej jako pojedynczej dawki nocnej stosowanej przed snem. Produkt leczniczy AuroMirta ORO można również podawać w dwóch dawkach podzielonych (raz rano i raz wieczorem, większą dawkę należy przyjmować wieczorem). Tabletki należy przyjmować doustnie. Tabletka ulega szybkiemu rozpadowi i może zostać połknięta bez popijania wod ą.
Nadwrażliwość na substancję czynną lub na którąkolwiek substancję pomocniczą wymienioną w punkcie 6.1. Jednoczesne stosowanie mirtazapiny z inhibitorami monoaminooksydazy (MAO) (patrz punkt 4.5).
Dzieci i młodzież Produkt leczniczy AuroMirta ORO nie powinien być stosowany w leczeniu dzieci i młodzieży w wieku poniżej 18 lat. Zachowania związane z samobójstwem (próby samobójcze i myśli samobójcze) oraz wrogość (głównie agresja, zachowania opozycyjne i gniew) częściej obserwowano w badaniach klinicznych wśród dzieci i młodzieży leczonych lekami przeciwdepresyjnymi w porównaniu z placebo. Jeśli jednak, w zależności od potrzeb klinicznych, mimo wszystko zostanie podjęta decyzja o leczeniu, pacjenta należy dokładnie monitorować pod kątem wystąpienia objawów samobójczych. Ponadto, brakuje długoterminowych danych dotyczących bezpieczeństwa stosowania u dzieci i młodzieży dotyczących wzrostu, dojrzewania oraz rozwoju poznawczego i rozwoju zachowania.
Samobójstwo/myśli samobójcze lub pogorszenie stanu klinicznego Depresja wiąże się ze zwiększonym ryzykiem myśli samobójczych, samookaleczenia i samobójstwa (zdarzenia związane z samobójstwem). Ryzyko to utrzymuje się do momentu wystąpienia znaczącej remisji. Ponieważ poprawa może nie nastąpić w ciągu pierwszych kilku tygodni leczenia lub dłużej, pacjentów należy monitorować do czasu wystąpienia poprawy. Z ogólnego doświadczenia klinicznego wynika, że ryzyko samobójstwa może wzrosnąć we wczesnych stadiach powrotu do zdrowia.
Wiadomo, że pacjenci, u których w przeszłości występowały zdarzenia związane z samobójstwem lub którzy wykazują znaczny stopień myśli samobójczych przed rozpoczęciem leczenia, są bardziej narażeni na myśli samobójcze lub próby samobójcze i powinni być uważnie monitorowani podczas leczenia. Metaanaliza kontrolowanych placebo badań klinicznych leków przeciwdepresyjnych u dorosłych pacjentów z zaburzeniami psychicznymi wykazała zwiększone ryzyko zachowań samobójczych podczas stosowania leków przeciwdepresyjnych w porównaniu z placebo u pacjentów w wieku poniżej 25 lat.
Ścisły nadzór nad pacjentami, a zwłaszcza z pacjentami z grup wysokiego ryzyka, powinien towarzyszyć terapii lekami przeciwdepresyjnymi, szczególnie na początku leczenia i po zmianie dawki. Pacj entów (i ich opiekunów) należy ostrzec o konieczności monitorowania pod kątem pogorszenia stanu klinicznego, zachowań lub myśli samobójczych oraz nietypowych zmian w zachowaniu i natychmiastowego zasięgnięcia porady lekarza, jeśli objawy te wystąpią. W odniesieniu do prawdopodobieństwa samobójstwa, w szczególności na początku leczenia, należy podawać tylko ograniczoną liczbę tabletek ulegających rozpadowi w jamie ustnej produktu leczniczego AuroMirta ORO, które umożliwiają odpowiednią kontrolę stanu pacjenta, aby zmniejszyć ryzyko przedawkowania.
Depresja szpiku kostnego Podczas leczenia mirtazapiną zgłaszano depresję szpiku kostnego, zwykle występującą jako granulocytopenia lub agranulocytoza. Odwracalna agranulocytoza była zgłaszana jako rzadkie zjawisko w badaniach klinicznych z mirtazapiną. W okresie po wprowadzeniu do obrotu mirtazapiny zgłaszano bardzo rzadkie przypadki agranulocytozy, głównie odwracalne, ale w niektórych przypadkach śmiertelne. Przypadki śmiertelne dotyczyły głównie pacjentów w wieku powyżej 65 lat. Lekarz powinien ostrzec o takich objawach, jak gorączka, ból gardła, zapalenie jamy ustnej lub inne objawy zakażenia; gdy wystąpią takie objawy, leczenie należy przerwać i wykonać badanie krwi.
Żółtaczka W przypadku wystąpienia żółtaczki leczenie należy przerwać.
Stan pacjenta wymagający nadzoru Ostrożne dawkowanie oraz regularne i ścisłe monitorowanie jest konieczne u pacjentów z: − padaczką i organicznym zespołem mózg owym: chociaż doświadczenie kliniczne wskazuje, że napady padaczkowe występują rzadko podczas leczenia mirtazapiną, podobnie jak w przypadku innych leków przeciwdepresyjnych, należy ostrożnie wprowadzać produkt leczniczy AuroMirta ORO u pacjentów z napadami w wywiadzie. Leczenie należy przerwać u każdego pacjenta, u którego wystąpią napady drgawkowe lub gdy częstość napadów wzrasta. − zaburzenia czynności wątroby: po podaniu pojedynczej doustnej dawki 15 mg mirtazapiny klirens mirtazapiny zmniejszył się o około 35% u pacjentów z łagodnymi do umiarkowanych zaburzeniami czynności wątroby, w porównaniu do pacjentów z prawidłową czynnością wątroby. Średnie stężenie mirtazapiny w osoczu wzrosło o około 55%. − zaburzenia czynności nerek: po pojedynczej doustnej dawce 15 mg mirtazapiny, u pacjentów z umiarkowanymi (klirens kreatyniny < 40 ml/min) i ciężkimi (klirens kreatyniny ≤ 10 ml/min) zaburzeniami czynności nerek klirens mirtazapiny odpowiednio zmniejszył się o około 30% i 50%, w porównaniu z osobami normalnymi. Średnie stężenie mirtazapiny w osoczu wzrosło odpowiednio około 55% i 115%. Nie stwierdzono istotnych różnic u pacjentów z łagodnymi zaburzeniami czynności nerek (klirens kreatyniny < 80 ml/min) w porównaniu z grupą kontrolną. − choroby serca, takie jak zaburzenia przewodzenia, dławica piersiowa i niedawny zawał mięśnia sercowego, w których należy zachować normalne środki ostrożności i ostrożnie podawać jednocześnie stosowane leki. − niskie ciśnienie krwi − cukrzyca: u pacjentów z cukrzycą leki przeciwdepresyjne mogą zmieniać kontrolę glikemii. Może być konieczne dostosowanie dawki insuliny i (lub) doustnej hipoglikemii, dlatego zaleca się ścisłe monitorowanie.
Podobnie jak w przypadku innych leków przeciwdepresyjnych, należy wziąć pod uwagę: − Nasilenie objawów psychotycznych, które może wystąpić, gdy leki przeciwdepresyjne są podawane pacjentom ze schizofrenią lub innymi zaburzeniami psychotycznymi; myśli paranoiczne mogą się zintensyfikować. − Podczas leczenia fazy depresyjnej choroby afektywnej dwubiegunowej, może ona przekształcić się w fazę maniakalną. Pacjenci z historią manii/hipomanii powinni być ściśle monitorowani. Mirtazapinę należy odstawić u każdego pacjenta wchodzącego w fazę maniakalną. − Chociaż produkt leczniczy AuroMirta ORO nie uzależnia, doświadczenia po wprowadzeniu do obrotu pokazują, że nagłe przerwanie leczenia po długotrwałym podawaniu może czasami powodować objawy odstawienia. Większość reakcji odstawienia jest łagodna i samoograniczająca się. Spośród różnych zgłaszanych objawów odstawienia najczęściej zgłaszane są: zawroty głowy, pobudzenie, niepokój, ból głowy i nudności. Chociaż zgłaszano je jako objawy odstawienia, należy zdawać sobie sprawę, że objawy te mogą być związane z chorobą podstawową. Jak wskazano w punkcie 4.2, zaleca się stopniowe przerywanie leczenia mirtazapiną. − Należy zachować ostrożność u pacjentów z zaburzeniami mikcji, takimi jak przerost prostaty, oraz u pacjentów z ostrą jaskrą z wąskim kątem przesączania i zwiększonym ciśnieniem wewnątrzgałkowym (chociaż istnieje niewielka szansa na problemy z mirtazapiną z powodu jej bardzo słabej aktywności antycholinergicznej). − Akatyzja/niepokój psychoruchowy: stosowanie leków przeciwdepresyjnych wiąże się z rozwojem akatyzji, charakteryzującej się subiektywnie nieprzyjemnym lub silnym niepokojem i potrzebą poruszania się, której często towarzyszy niezdolność do siedzenia lub stania w miejscu. U pacjentów, u których wystąpią te objawy, zwiększenie dawki może być szkodliwe. − Po wprowadzeniu do obrotu mirtazapiny zgłaszano przypadki wydłużenia odstępu QT, torsade de pointes, częstoskurczu komorowego i nagłej śmierci. Większość zgłoszeń dotyczyła przedawkowania lub pacjentów z innymi czynnikami ryzyka wydłużenia odstępu QT, w tym jednoczesnego stosowania leków wydłużających odstęp QTc (patrz punkt 4.5 i punkt 4.9). Należy zachować ostrożność, gdy produkt leczniczy AuroMirta ORO jest przepisywany pacjentom z rozpoznaną chorobą sercowo-naczyniową lub z wydłużeniem odstępu QT w wywiadzie rodzinnym, a także podczas jednoczesnego stosowania z innymi produktami leczniczymi, które wydłużają odstęp QTc.
Hiponatremia Hiponatremia, prawdopodobnie spowodowana niewłaściwym wydzielaniem hormonu antydiuretycznego (ang. syndrome of inappropriate ADH secretion, SIADH), była zgłaszana bardzo rzadko podczas stosowania mirtazapiny. Należy zachować ostrożność u pacjentów z grupy ryzyka, takich jak pacjenci w podeszłym wieku lub pacjenci leczeni jednocześnie lekami, o których wiadomo, że powodują hiponatremię.
Zespół serotoninowy Interakcje z serotoninergicznymi substancjami czynnymi: zespół serotoninowy może wystąpić, gdy selektywne inhibitory wychwytu zwrotnego serotoniny (ang. selective serotonin reputake inhibitor, SSRI) są stosowane jednocześnie z innymi serotoninergicznymi substancjami czynnymi (patrz punkt 4.5). Objawami zespołu serotoninowego mogą być: hipertermia, sztywność, mioklonie, niestabilność autonomiczna z możliwymi szybkimi wahaniami parametrów życiowych, zmianami stanu psychicznego, które obejmują splątanie, drażliwość i ekstremalne pobudzenie prowadzące do majaczenia i śpiączki. Należy zachować ostrożność i konieczne jest ściślejsze monitorowanie kliniczne, gdy te substancje czynne są łączone z mirtazapiną. Leczenie mirtazapiną należy przerwać, jeśli takie zdarzenia wystąpią, i należy rozpocząć wspomagające leczenie objawowe. Z doświadczenia po wprowadzeniu do obrotu wynika, że zespół serotoninowy występuje bardzo rzadko u pacjentów leczonych samą mirtazapiną (patrz punkt 4.8).
Osoby w podeszłym wieku Osoby w podeszłym wieku są często bardziej wrażliwe, szczególnie w odniesieniu do działań niepożądanych leków przeciwdepresyjnych. Podczas badań klinicznych mirtazapiny, działania niepożądane nie były zgłaszane częściej u pacjentów w podeszłym wieku niż w innych grupach wiekowych.
Poważne niepożądane reakcje skórne W związku z leczeniem produktem leczniczym AuroMirta ORO notowano poważne niepożądane reakcje skórne (ang. severe cutaneous adverse reactions, SCAR), które mogą zagrażać życiu lub prowadzić do zgonu, w tym zespół Stevensa-Johnsona (ang. Stevens-Johnson syndrome, SJS ), toksyczne martwicze oddzielanie się naskórka (ang. toxic epidermal necrolysis, TEN), reakcję polekową z eozynofilią i objawami ogólnymi (ang. drug reaction with eosinophilia and systemic symptoms, DRESS), pęcherzowe zapalenie skóry i rumień wielopostaciowy.
Jeśli wystąpią podmiotowe lub przedmiotowe objawy powyższych reakcji, należy natychmiast odstawić produkt leczniczy AuroMirta ORO.
Jeżeli którakolwiek z powyższych reakcji wystąpiła u pacjenta w związku ze stosowaniem produktu leczniczego AuroMirta ORO, leczenia tego nie należy nigdy więcej u niego wznawiać.
Aspartam Produkt leczniczy AuroMirta ORO zawiera aspartam, źródło fenyloalaniny. Każda tabletka z 15 mg, 30 mg i 45 mg mirtazapiny zawiera odpowiednio 3 mg, 6 mg i 9 mg fenyloalaniny. Może być szkodliwa dla pacjentów z fenyloketonurią.
Interakcje farmakodynamiczne • Mirtazapiny nie należy podawać jednocześnie z inhibitorami MAO, a także w ciągu dwóch tygodni po zakończeniu leczenia inhibitorem MAO. W ten sam sposób powinno upłynąć około dwóch tygodni, zanim pacjenci leczeni mirtazapiną będą leczeni inhibitorami MAO (patrz punkt 4.3). • Ponadto, podobnie jak w przypadku SSRI, jednoczesne podawanie z innymi serotonergicznymi substancjami czynnymi (L-tryptofan, tryptany, tramadol, linezolid, błękit metylenowy, SSRI, wenlafaksyna, lit i preparaty z ziela dziurawca zwyczajnego - Hypericum perforatum) może prowadzić do wystąpienia działań związanych z serotoniną (zespół serotoninowy: patrz punkt 4.4). Należy zachować ostrożność i konieczne jest ściślejsze monitorowanie kliniczne, gdy te substancje czynne są stosowane jednocześnie z mirtazapiną. • Mirtazapina może zwiększać właściwości uspokajające benzodiazepin i innych środków uspokajających (zwłaszcza większości leków przeciwpsychotycznych, antyhistaminowych antagonistów H1, opioidów). Należy zachować ostrożność, przepisując te produkty lecznicze jednocześnie z mirtazapiną. • Mirtazapina może nasilać alkoholowe działanie hamujące na OUN. Dlatego należy zalecić pacjentom unikanie napojów alkoholowych podczas przyjmowania mirtazapiny. • Mirtazapina podawana w dawce 30 mg raz na dobę powodowała niewielki, ale statystycznie istotny wzrost międzynarodowego współczynnika znormalizowanego (INR) u pacjentów leczonych warfaryną. Ponieważ przy wyższej dawce mirtazapiny nie można wykluczyć wyraźniejszego działania, zaleca się monitorowanie INR w przypadku jednoczesnego leczenia warfaryną i mirtazapiną. • Ryzyko wydłużenia odstępu QT i (lub) arytmii komorowych (np. torsade de pointes) może być zwiększone w przypadku jednoczesnego stosowania z lekami wydłużającymi odstęp QTc (np. niektóre leki przeciwpsychotyczne i antybiotyki).
Interakcje farmakokinetyczne • Karbamazepina i fenytoina, induktory CYP3A4, zwiększyły klirens mirtazapiny około dwukrotnie, powodując zmniejszenie średniego stężenia mirtazapiny w osoczu odpowiednio o 60% i 45%. Po dodaniu karbamazepiny lub jakiegokolwiek innego induktora metabolizmu wątrobowego (takiego jak ryfampicyna) do leczenia mirtazapiną, może być konieczne zwiększenie dawki mirtazapiny. • W przypadku przerwania leczenia takim produktem leczniczym, może być konieczne zmniejszenie dawki mirtazapiny. Jednoczesne podawanie silnego inhibitora CYP3A4, ketokonazolu, zwiększało maksymalne stężenie w osoczu i AUC mirtazapiny odpowiednio o około 40% i 50%. • Gdy cymetydyna (słaby inhibitor CYP1A2, CYP2D6 i CYP3A4) jest podawana z mirtazapiną, średnie stężenie mirtazapiny w osoczu może wzrosnąć o ponad 50%. Należy zachować ostrożność i może być konieczne zmniejszenie dawki podczas jednoczesnego podawania mirtazapiny z silnymi inhibitorami CYP3A4, inhibitorami proteazy HIV, azolowymi lekami przeciwgrzybiczymi, erytromycyną, cymetydyną lub nefazodonem. • Badania interakcji nie wykazały żadnego istotnego wpływu farmakokinetycznego na równoczesne leczenie mirtazapiną paroksetyną, amitryptyliną, rysperydonem lub litem.
Dzieci i młodzież Badania interakcji przeprowadzono tylko u dorosłych.
Ciąża Ograniczone dane dotyczące stosowania mirtazapiny u kobiet w ciąży nie wskazują na zwiększone ryzyko wad wrodzonych. Badania na zwierzętach nie wykazały żadnego działania teratogennego o znaczeniu klinicznym, jednak zaobserwowano toksyczność rozwojową (patrz punkt 5.3). Dane epidemiologiczne sugerują, że stosowanie SSRI w ciąży, szczególnie w późnej ciąży, może zwiększać ryzyko utrzymującego się nadciśnienia płucnego u noworodka (ang. persistent pulmonary hypertension of the newborn, PPHN). Chociaż żadne badania nie wykazały związku PPHN z leczeniem mirtazapiną, tego potencjalnego ryzyka nie można wykluczyć, biorąc pod uwagę powiązany mechanizm działania (wzrost stężenia serotoniny). Należy zachować ostrożność przepisując lek kobietom w ciąży. Jeśli produkt leczniczy AuroMirta ORO jest stosowany do porodu lub krótko przed porodem, zaleca się monitorowanie noworodka po urodzeniu, aby uwzględnić ewentualne skutki przerwania leczenia.
Karmienie piersią Badania na zwierzętach i ograniczone dane z badań na ludziach wykazały, że mirtazapina przenika do mleka kobiecego tylko w bardzo małych ilościach. Decyzję o tym, czy kontynuować/przerwać karmienie piersią, czy kontynuować/przerwać leczenie produktem leczniczym AuroMirta ORO, należy podjąć, biorąc pod uwagę korzyści z karmienia piersią dla dziecka i korzyści z leczenia produktem leczniczym AuroMirta ORO dla kobiety.
Płodność Niekliniczne badania toksyczności reprodukcyjnej na zwierzętach nie wykazały żadnego wpływu na płodność.
Produkt leczniczy AuroMirta ORO ma niewielki lub umiarkowany wpływ na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn. Produkt leczniczy AuroMirta ORO może zaburzać koncentrację i czujność (szczególnie w początkowej fazie leczenia). Pacjenci powinni unikać wykonywania potencjalnie niebezpiecznych zadań, które wymagają czujności i dobrej koncentracji, takich jak prowadzenie pojazdów mechanicznych lub obsługiwanie maszyn, w dowolnym momencie, gdy ma to wpływ.
Podsumowanie profilu bezpieczeństwa W związku z leczeniem produktem leczniczym AuroMirta ORO zgłaszano poważne niepożądane reakcje skórne (SCAR), w tym zespół Stevensa-Johnsona (SJS), toksyczne martwicze oddzielenie się naskórka (TEN), reakcję polekową z eozynofilią i objawami ogólnymi (DRESS), pęcherzowe zapalenie skóry i rumień wielopostaciowy, mogące zagrażać życiu lub prowadzić do zgonu (patrz punkt 4.4).
Pacjenci z depresją wykazują szereg objawów związanych z samą chorobą. Dlatego czasami trudno jest ustalić, które objawy są wynikiem samej choroby, a które są wynikiem leczenia produktem leczniczym AuroMirta ORO.
Najczęściej zgłaszanymi działaniami niepożądanymi, występującymi u ponad 5% pacjentów leczonych mirtazapiną w randomizowanych badaniach kontrolowanych placebo (patrz poniżej) są: senność, uspokojenie, suchość w ustach, zwiększenie masy ciała, wzrost apetytu, zawroty głowy i zmęczenie.
Wszystkie randomizowane kontrolowane placebo badania z udziałem pacjentów (w tym wskazania inne niż ciężkie zaburzenie depresyjne) oceniono pod kątem działań niepożądanych mirtazapiny. W metaanalizie uwzględniono 20 badań z planowanym czasem trwania leczenia do 12 tygodni, z udziałem 1501 pacjentów (134 osobolat) otrzymujących dawki mirtazapiny do 60 mg i 850 pacjentów (79 osobolat) otrzymujących placebo. Fazy przedłużenia tych badań zostały wykluczone, aby zachować porównywalność z leczeniem placebo.
Tabela 1 pokazuje skategoryzowaną częstość występowania działań niepożądanych, które występowały w badaniach klinicznych statystycznie istotnie częściej podczas leczenia mirtazapiną niż placebo, dodanych z działaniami niepożądanymi zgłaszanymi spontanicznie. Częstość występowania działań niepożądanych zgłaszanych spontanicznie opiera się na częstości zgłaszania tych zdarzeń w badaniach klinicznych. Częstość występowania działań niepożądanych zgłaszanych spontanicznie, dla których nie zaobserwowano przypadków w randomizowanych kontrolowanych placebo badaniach pacjentów z mirtazapiną, została sklasyfikowana jako „nieznana”.
Tabela 1. Działania niepożądane produktu leczniczego AuroMirta ORO
Klasyfikacja układów i narządów Bardzo często (≥ 1/10) Często (≥ 1/100 do < 1/10) Niezbyt często (≥ 1/1 000 do < 1/100) Rzadko (≥ 1/10 000 do < 1/1 000) Nieznana (nie może zostać określona na podstawie dostępnych danych)
Zaburzenia krwi i układu chłonnego
kostnego (granulocytopenia, agranulocytoza, niedokrwistość aplastyczna i małopłytkowość)
Eozynofilia Zaburzenia układu immunologicznego
wydzielanie hormonu antydiuretycznego Zaburzenia metabolizmu i odżywiania Wzrost masy ciała 1
Wzrost apetytu 1
Zaburzenia psychiczne
sny Dezorientacja Lęk 2,5
Bezsenność 3, 5
Koszmary senne 2
Mania Pobudzenie Omamy Niepokój psychoruchowy (w tym akatyzja, hiperkineza) Zachowania agresywne Myśli samobójcze
Zachowania samobójcze 6
Zaburzenia układu nerwowego Senność 1,4
Sedacja 1,4
Ból głowy 2
Letarg 1
Zawroty głowy Drżenie Amnezja Parestezja 2
Niespokojne nogi Omdlenie Mioklonie Drgawki (napady padaczki) Zespół serotoninowy Parestezje ustne Dyzartria Zaburzenia naczyniowe
ortostatyczne Niedociśnienie 2
Zaburzenia żołądka i jelit Suchość w ustach Nudności 3
Biegunka 2
Wymioty 2
Zaparcia 1
Niedoczulica jamy ustnej Zapalenie trzustki Obrzęk jamy ustnej Zwiększone wydzielanie śliny Zaburzenia wątroby i dróg żółciowych
aktywności aminotransferaz w surowicy
Zaburzenia skóry i tkanki podskórnej
krostkowa 2
Johnsona, pęcherzowe zapalenie skóry, rumień wielopostaciowy, toksyczna nekroliza naskórka, reakcja polekowa z eozynofilią i objawami ogólnymi (DRESS) Zaburzenia mięśniowo- szkieletowe i tkanki łącznej
Bóle mięśni Ból pleców 1
Zaburzenia nerek i dróg moczowych
Zaburzenia ogólne i stany w miejscu podania
obwodowe 1
Zmęczenie
Uogólniony obrzęk Zlokalizowany obrzęk Badania diagnostyczne
kreatyninowej
W badaniach klinicznych zdarzenia te występowały statystycznie istotnie częściej podczas leczenia mirtazapiną niż placebo. 2
jednak nie statystycznie istotnie częściej. 3
placebo niż mirtazapiną. 4
skuteczności leków przeciwdepresyjnych. 5
depresji) mogą się rozwinąć lub nasilić. Podczas leczenia mirtazapiną zgłaszano rozwój lub nasilenie lęku i bezsenności. 6
zakończeniu leczenia (patrz punkt 4.4). 7
W badaniach laboratoryjnych podczas przeprowadzania badania klinicznego obserwowano przemijające zwiększenie aktywności aminotransferaz i gammaglutamylotransferazy (jednak towarzyszące działania niepożądane nie były statystycznie istotnie częstsze w przypadku mirtazapiny niż w grupie placebo).
Dzieci i młodzież Następujące zdarzenia niepożądane obserwowano często w badaniach klinicznych u dzieci: zwiększenie masy ciała, pokrzywka i hipertriglicerydemia (patrz także punkt 5.1).
Zgłaszanie podejrzewanych działań niepożądanych Po dopuszczeniu produktu leczniczego do obrotu istotne jest zgłaszanie podejrzewanych działań niepożądanych. Umożliwia to nieprzerwane monitorowanie stosunku korzyści do ryzyka stosowania produktu leczniczego. Osoby należące do fachowego personelu medycznego powinny zgłaszać wszelkie podejrzewane działania niepożądane za pośrednictwem Departamentu Monitorowania Niepożądanych Działań Produktów Leczniczych Urzędu Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych, Al. Jerozolimskie 181C, 02-222 Warszawa, tel.: + 48 22 49 21 301, faks : + 48 22 49 21 309, strona internetowa: https://smz.ezdrowie.gov.pl
Działania niepożądane można zgłaszać również podmiotowi odpowiedzialnemu.
Obecne doświadczenia dotyczące przedawkowania samej mirtazapiny wskazują, że objawy są zwykle łagodne. Zgłaszano depresję ośrodkowego układu nerwowego z dezorientacją i przedłużoną sedacją, wraz z tachykardią i łagodnym nadciśnieniem lub niedociśnieniem. Istnieje jednak możliwość wystąpienia poważniejszych skutków (w tym śmiertelnych) przy dawkach znacznie wyższych niż dawka terapeutyczna, szczególnie przy mieszanych dawkach. W tych przypadkach zgłaszano również wydłużenie odstępu QT i wystąpienie torsade de pointes. W przypadku przedawkowania należy zastosować odpowiednie leczenie objawowe i podtrzymujące funkcje życiowe. Należy podjąć monitorowanie elektrokardiograficzne (EKG). Należy również wziąć pod uwagę węgiel aktywowany lub płukanie żołądka.
Dzieci i młodzież W przypadku przedawkowania u dzieci należy podjąć odpowiednie działania opisane dla postepowania w przypadku dorosłych.
Grupa farmakoterapeutyczna: inne leki przeciwdepresyjne, kod ATC: N06AX11
Mechanizm działania/działanie farmakodynamiczne Mirtazapina jest centralnie aktywnym presynaptycznym α2-antagonistą, który zwiększa centralną neurotransmisję noradrenergiczną i serotonergiczną. Wzmocnienie neurotransmisji serotonergicznej odbywa się za pośrednictwem receptorów 5-HT1, ponieważ receptory 5-HT2 i 5-HT3 są blokowane przez mirtazapinę. Przyjmuje się, że oba enancjomery mirtazapiny przyczyniają się do działania przeciwdepresyjnego, enancjomer S (+) poprzez blokowanie receptorów α2 i 5-HT2 oraz enancjomer R (-) poprzez blokowanie receptorów 5-HT3.
Skuteczność kliniczna i bezpieczeństwo Antagonistyczne działanie mirtazapiny na receptor histaminowy H1 związane jest z jej właściwościami uspokajającymi. Nie ma praktycznie żadnej aktywności antycholinergicznej, a przy dawkach terapeutycznych ma jedynie ograniczony wpływ (np. niedociśnienie ortostatyczne) na układ sercowo- naczyniowy.
Dzieci i młodzież Dwa randomizowane, podwójnie zaślepione, kontrolowane placebo badania z udziałem dzieci w wieku od 7 do 18 lat z ciężkimi zaburzeniami depresyjnymi (n = 259) z zastosowaniem dawki elastycznej przez pierwsze 4 tygodnie (15-45 mg mirtazapiny), a następnie ustalonej dawki (15, 30 lub 45 mg mirtazapiny) przez kolejne 4 tygodnie nie wykazało istotnych różnic między mirtazapiną a placebo w odniesieniu do pierwszorzędowego i wszystkich drugorzędowych punktów końcowych. Znaczący przyrost masy ciała (≥ 7%) zaobserwowano u 48,8% pacjentów leczonych mirtazapiną w porównaniu do 5,7% w grupie placebo. Często obserwowano także pokrzywkę (11,8% vs 6,8%) i hipertriglicerydemię (2,9% vs 0%).
Wchłanianie Po doustnym podaniu mirtazapiny substancja czynna mirtazapina jest szybko i dobrze wchłaniana (biodostępność ≈ 50%), osiągając maksymalne stężenie w osoczu po ok. dwóch godzinach. Spożycie pokarmu nie ma wpływu na farmakokinetykę mirtazapiny.
Dystrybucja Wiązanie mirtazapiny z białkami osocza wynosi około 85%.
Metabolizm Głównymi szlakami metabolizmu są demetylacja i utlenianie, a następnie sprzęganie. Dane in vitro z mikrosomów ludzkiej wątroby wskazują, że enzymy cytochromu P450 CYP2D6 i CYP1A2 biorą udział w tworzeniu 8-hydroksy metabolitu mirtazapiny, podczas gdy CYP3A4 jest uważany za odpowiedzialny za tworzenie się metabolitów N-demetylu i N-tlenku. Metabolit demetylowy jest farmakologicznie aktywny i wydaje się mieć taki sam profil farmakokinetyczny jak związek macierzysty.
Eliminacja Mirtazapina jest intensywnie metabolizowana i wydalana z moczem i kałem w ciągu kilku dni. Średni okres półtrwania eliminacji wynosi 20-40 godzin; sporadycznie rejestrowano dłuższe okresy półtrwania, do 65 godzin, oraz krótsze okresy półtrwania u młodych mężczyzn. Okres półtrwania eliminacji jest wystarczający, aby uzasadnić dawkowanie raz na dobę. Stan stacjonarny zostaje osiągnięty po 3-4 dniach, po których nie następuje dalsza akumulacja.
Liniowość/nieliniowość Mirtazapina wykazuje liniową farmakokinetykę w zalecanym zakresie dawek.
Specjalne populacje pacjentów Klirens mirtazapiny może być zmniejszony w wyniku zaburzeń czynności nerek lub wątroby.
Dane przedkliniczne, wynikające z konwencjonalnych badań farmakologicznych dotyczących bezpieczeństwa, toksyczności po podaniu wielokrotnym, genotoksyczności, potencjalnego działania rakotwórczego, toksycznego wpływu na reprodukcję i rozwój, nie ujawniają żadnego szczególnego zagrożenia dla człowieka. W badaniach toksyczności reprodukcyjnej u szczurów i królików nie zaobserwowano działania teratogennego. Przy dwukrotnej ekspozycji ogólnoustrojowej w porównaniu z maksymalną ekspozycją terapeutyczną u ludzi, zaobserwowano wzrost poronień po implantacji, zmniejszenie masy urodzeniowej młodych i zmniejszenie przeżywalności młodych podczas pierwszych trzech dni laktacji u szczurów. Mirtazapina nie wykazywała działania genotoksycznego w serii testów mutacji genów oraz uszkodzeń chromosomów i DNA. Guzy tarczycy wykryte w badaniu rakotwórczości u szczurów i nowotwory wątrobowokomórkowe stwierdzone w badaniu rakotwórczości u myszy są uważane za specyficzne gatunkowo, niegenotoksyczne odpowiedzi związane z długotrwałym leczeniem dużymi dawkami induktorów enzymów wątrobowych.
Krospowidon (typ B) Mannitol Celuloza mikrokrystaliczna Aspartam Krzemionka koloidalna, bezwodna Magnezu stearynian Aromat truskawkowo-guaranowy (maltodekstryna, glikol propylenowy, sztuczne substancje nadające smak i zapach, kwas octowy) Aromat miętowy (sztuczne substancje nadające smak i zapach, skrobia kukurydziana)
Nie dotyczy.
Brak specjalnych zaleceń dotyczących przechowywania produktu leczniczego.
Blistry jednodawkowe z folii Poliamid/Aluminium/PVC/Papier/Poliester/Aluminium, w tekturowym pudełku.
Wielkość opakowania:
Nie wszystkie wielkości opakowań muszą znaleźć się w obrocie.
Wszelkie niewykorzystane resztki produktu leczniczego lub jego odpady należy usunąć zgodnie z lokalnymi przepisami.
Aurovitas Pharma Polska Sp. z o.o. ul. Sokratesa 13D lokal 27 01-909 Warszawa
Data wydania pierwszego pozwolenia na dopuszczenie do obrotu: 2021-10-19
2021-12-27
1. NAZWA PRODUKTU LECZNICZEGO
AuroMirta ORO, 15 mg, tabletki ulegające rozpadowi w jamie ustnej AuroMirta ORO, 30 mg, tabletki ulegające rozpadowi w jamie ustnej AuroMirta ORO, 45 mg, tabletki ulegające rozpadowi w jamie ustnej
2. SKŁAD JAKOŚCIOWY I ILOŚCIOWY
Każda tabletka ulegająca rozpadowi w jamie ustnej zawiera 15 mg mirtazapiny. Każda tabletka ulegająca rozpadowi w jamie ustnej zawiera 30 mg mirtazapiny. Każda tabletka ulegająca rozpadowi w jamie ustnej zawiera 45 mg mirtazapiny.
Substancje pomocnicze o znanym działaniu: Każda 15 mg tabletka ulegająca rozpadowi w jamie ustnej zawiera 3 mg aspartamu. Każda 30 mg tabletka ulegająca rozpadowi w jamie ustnej zawiera 6 mg aspartamu. Każda 45 mg tabletka ulegająca rozpadowi w jamie ustnej zawiera 9 mg aspartamu.
Pełny wykaz substancji pomocniczych, patrz punkt 6.1.
3. POSTAĆ FARMACEUTYCZNA
Tabletka ulegająca rozpadowi w jamie ustnej.
AuroMirta ORO, 15 mg, tabletki ulegające rozpadowi w jamie ustnej Białe, okrągłe tabletki ulegające rozpadowi w jamie ustnej z wytłoczonym po jednej stronie napisem „36” i po drugiej stronie „A” oraz z wytłoczonym okrągłym brzegiem.
AuroMirta ORO, 30 mg, tabletki ulegające rozpadowi w jamie ustnej Białe, okrągłe tabletki ulegające rozpadowi w jamie ustnej z wytłoczonym po jednej stronie napisem „37” i po drugiej stronie „A” oraz z wytłoczonym okrągłym brzegiem.
AuroMirta ORO, 45 mg, tabletki ulegające rozpadowi w jamie ustnej Białe, okrągłe tabletki ulegające rozpadowi w jamie ustnej z wytłoczonym po jednej stronie napisem „38” i po drugiej stronie „A” oraz z wytłoczonym okrągłym brzegiem.
4. SZCZEGÓŁOWE DANE KLINICZNE
4.1 Wskazania do stosowania
Mirtazapina jest wskazana do stosowania u dorosłych w leczeniu epizodów dużej depresji.
4.2 Dawkowanie i sposób podawania
Dawkowanie
Dorośli Skuteczna dobowa dawka wynosi zwykle od 15 mg do 45 mg; dawka początkowa wynosi 15 mg lub
Mirtazapina zaczyna wywierać ogólne działanie po 1-2 tygodniach leczenia. Leczenie odpowiednią dawką powinno dać pozytywną odpowiedź w ciągu 2-4 tygodni. Przy niewystarczającej odpowiedzi dawkę można zwiększyć do dawki maksymalnej. Jeśli brak odpowiedzi w ciągu kolejnych 2-4 tygodni, leczenie należy przerwać.
Pacjenci z depresją powinni być leczeni efektywnie przez okres co najmniej 6 miesięcy, aby upewnić się, że są wolni od objawów.
Zaleca się stopniowe przerywanie leczenia mirtazapiną, aby uniknąć objawów odstawienia (patrz punkt 4.4).
Osoby w podeszłym wieku Zalecana dawka jest taka sama jak u dorosłych. U pacjentów w podeszłym wieku należy zwiększać dawkę pod ścisłym nadzorem, aby uzyskać zadowalającą i bezpieczną odpowiedź.
Zaburzenia czynności nerek Klirens mirtazapiny może być zmniejszony u pacjentów z umiarkowanymi do ciężkich zaburzeniami czynności nerek (klirens kreatyniny < 40 ml/min). Należy to wziąć pod uwagę, przepisując produkt leczniczy AuroMirta ORO tej grupie pacjentów (patrz punkt 4.4).
Zaburzenia czynności wątroby Klirens mirtazapiny może być zmniejszony u pacjentów z zaburzeniami czynności wątroby. Należy wziąć to pod uwagę, przepisując produkt leczniczy AuroMirta ORO tej grupie pacjentów, szczególnie z ciężkimi zaburzeniami czynności wątroby, ponieważ pacjenci z ciężkimi zaburzeniami czynności wątroby nie byli badani (patrz punkt 4.4).
Dzieci i młodzież Nie należy stosować produktu leczniczego AuroMirta ORO u dzieci i młodzieży w wieku poniżej 18 lat, ponieważ skuteczność nie została wykazana w dwóch krótkoterminowych badaniach klinicznych (patrz punkt 5.1) oraz ze względów bezpieczeństwa (patrz punkty 4.4, 4.8 i 5.1).
Sposób podawania Okres półtrwania mirtazapiny wynosi 20-40 godzin, dlatego też produkt leczniczy AuroMirta ORO jest odpowiedni do podawania raz na dobę. Zaleca się przyjmowanie go najlepiej jako pojedynczej dawki nocnej stosowanej przed snem. Produkt leczniczy AuroMirta ORO można również podawać w dwóch dawkach podzielonych (raz rano i raz wieczorem, większą dawkę należy przyjmować wieczorem). Tabletki należy przyjmować doustnie. Tabletka ulega szybkiemu rozpadowi i może zostać połknięta bez popijania wod ą.
4.3 Przeciwwskazania
Nadwrażliwość na substancję czynną lub na którąkolwiek substancję pomocniczą wymienioną w punkcie 6.1. Jednoczesne stosowanie mirtazapiny z inhibitorami monoaminooksydazy (MAO) (patrz punkt 4.5).
4.4 Specjalne ostrzeżenia i środki ostrożności dotyczące stosowania
Dzieci i młodzież Produkt leczniczy AuroMirta ORO nie powinien być stosowany w leczeniu dzieci i młodzieży w wieku poniżej 18 lat. Zachowania związane z samobójstwem (próby samobójcze i myśli samobójcze) oraz wrogość (głównie agresja, zachowania opozycyjne i gniew) częściej obserwowano w badaniach klinicznych wśród dzieci i młodzieży leczonych lekami przeciwdepresyjnymi w porównaniu z placebo. Jeśli jednak, w zależności od potrzeb klinicznych, mimo wszystko zostanie podjęta decyzja o leczeniu, pacjenta należy dokładnie monitorować pod kątem wystąpienia objawów samobójczych. Ponadto, brakuje długoterminowych danych dotyczących bezpieczeństwa stosowania u dzieci i młodzieży dotyczących wzrostu, dojrzewania oraz rozwoju poznawczego i rozwoju zachowania.
Samobójstwo/myśli samobójcze lub pogorszenie stanu klinicznego Depresja wiąże się ze zwiększonym ryzykiem myśli samobójczych, samookaleczenia i samobójstwa (zdarzenia związane z samobójstwem). Ryzyko to utrzymuje się do momentu wystąpienia znaczącej remisji. Ponieważ poprawa może nie nastąpić w ciągu pierwszych kilku tygodni leczenia lub dłużej, pacjentów należy monitorować do czasu wystąpienia poprawy. Z ogólnego doświadczenia klinicznego wynika, że ryzyko samobójstwa może wzrosnąć we wczesnych stadiach powrotu do zdrowia.
Wiadomo, że pacjenci, u których w przeszłości występowały zdarzenia związane z samobójstwem lub którzy wykazują znaczny stopień myśli samobójczych przed rozpoczęciem leczenia, są bardziej narażeni na myśli samobójcze lub próby samobójcze i powinni być uważnie monitorowani podczas leczenia. Metaanaliza kontrolowanych placebo badań klinicznych leków przeciwdepresyjnych u dorosłych pacjentów z zaburzeniami psychicznymi wykazała zwiększone ryzyko zachowań samobójczych podczas stosowania leków przeciwdepresyjnych w porównaniu z placebo u pacjentów w wieku poniżej 25 lat.
Ścisły nadzór nad pacjentami, a zwłaszcza z pacjentami z grup wysokiego ryzyka, powinien towarzyszyć terapii lekami przeciwdepresyjnymi, szczególnie na początku leczenia i po zmianie dawki. Pacj entów (i ich opiekunów) należy ostrzec o konieczności monitorowania pod kątem pogorszenia stanu klinicznego, zachowań lub myśli samobójczych oraz nietypowych zmian w zachowaniu i natychmiastowego zasięgnięcia porady lekarza, jeśli objawy te wystąpią. W odniesieniu do prawdopodobieństwa samobójstwa, w szczególności na początku leczenia, należy podawać tylko ograniczoną liczbę tabletek ulegających rozpadowi w jamie ustnej produktu leczniczego AuroMirta ORO, które umożliwiają odpowiednią kontrolę stanu pacjenta, aby zmniejszyć ryzyko przedawkowania.
Depresja szpiku kostnego Podczas leczenia mirtazapiną zgłaszano depresję szpiku kostnego, zwykle występującą jako granulocytopenia lub agranulocytoza. Odwracalna agranulocytoza była zgłaszana jako rzadkie zjawisko w badaniach klinicznych z mirtazapiną. W okresie po wprowadzeniu do obrotu mirtazapiny zgłaszano bardzo rzadkie przypadki agranulocytozy, głównie odwracalne, ale w niektórych przypadkach śmiertelne. Przypadki śmiertelne dotyczyły głównie pacjentów w wieku powyżej 65 lat. Lekarz powinien ostrzec o takich objawach, jak gorączka, ból gardła, zapalenie jamy ustnej lub inne objawy zakażenia; gdy wystąpią takie objawy, leczenie należy przerwać i wykonać badanie krwi.
Żółtaczka W przypadku wystąpienia żółtaczki leczenie należy przerwać.
Stan pacjenta wymagający nadzoru Ostrożne dawkowanie oraz regularne i ścisłe monitorowanie jest konieczne u pacjentów z: − padaczką i organicznym zespołem mózg owym: chociaż doświadczenie kliniczne wskazuje, że napady padaczkowe występują rzadko podczas leczenia mirtazapiną, podobnie jak w przypadku innych leków przeciwdepresyjnych, należy ostrożnie wprowadzać produkt leczniczy AuroMirta ORO u pacjentów z napadami w wywiadzie. Leczenie należy przerwać u każdego pacjenta, u którego wystąpią napady drgawkowe lub gdy częstość napadów wzrasta. − zaburzenia czynności wątroby: po podaniu pojedynczej doustnej dawki 15 mg mirtazapiny klirens mirtazapiny zmniejszył się o około 35% u pacjentów z łagodnymi do umiarkowanych zaburzeniami czynności wątroby, w porównaniu do pacjentów z prawidłową czynnością wątroby. Średnie stężenie mirtazapiny w osoczu wzrosło o około 55%. − zaburzenia czynności nerek: po pojedynczej doustnej dawce 15 mg mirtazapiny, u pacjentów z umiarkowanymi (klirens kreatyniny < 40 ml/min) i ciężkimi (klirens kreatyniny ≤ 10 ml/min) zaburzeniami czynności nerek klirens mirtazapiny odpowiednio zmniejszył się o około 30% i 50%, w porównaniu z osobami normalnymi. Średnie stężenie mirtazapiny w osoczu wzrosło odpowiednio około 55% i 115%. Nie stwierdzono istotnych różnic u pacjentów z łagodnymi zaburzeniami czynności nerek (klirens kreatyniny < 80 ml/min) w porównaniu z grupą kontrolną. − choroby serca, takie jak zaburzenia przewodzenia, dławica piersiowa i niedawny zawał mięśnia sercowego, w których należy zachować normalne środki ostrożności i ostrożnie podawać jednocześnie stosowane leki. − niskie ciśnienie krwi − cukrzyca: u pacjentów z cukrzycą leki przeciwdepresyjne mogą zmieniać kontrolę glikemii. Może być konieczne dostosowanie dawki insuliny i (lub) doustnej hipoglikemii, dlatego zaleca się ścisłe monitorowanie.
Podobnie jak w przypadku innych leków przeciwdepresyjnych, należy wziąć pod uwagę: − Nasilenie objawów psychotycznych, które może wystąpić, gdy leki przeciwdepresyjne są podawane pacjentom ze schizofrenią lub innymi zaburzeniami psychotycznymi; myśli paranoiczne mogą się zintensyfikować. − Podczas leczenia fazy depresyjnej choroby afektywnej dwubiegunowej, może ona przekształcić się w fazę maniakalną. Pacjenci z historią manii/hipomanii powinni być ściśle monitorowani. Mirtazapinę należy odstawić u każdego pacjenta wchodzącego w fazę maniakalną. − Chociaż produkt leczniczy AuroMirta ORO nie uzależnia, doświadczenia po wprowadzeniu do obrotu pokazują, że nagłe przerwanie leczenia po długotrwałym podawaniu może czasami powodować objawy odstawienia. Większość reakcji odstawienia jest łagodna i samoograniczająca się. Spośród różnych zgłaszanych objawów odstawienia najczęściej zgłaszane są: zawroty głowy, pobudzenie, niepokój, ból głowy i nudności. Chociaż zgłaszano je jako objawy odstawienia, należy zdawać sobie sprawę, że objawy te mogą być związane z chorobą podstawową. Jak wskazano w punkcie 4.2, zaleca się stopniowe przerywanie leczenia mirtazapiną. − Należy zachować ostrożność u pacjentów z zaburzeniami mikcji, takimi jak przerost prostaty, oraz u pacjentów z ostrą jaskrą z wąskim kątem przesączania i zwiększonym ciśnieniem wewnątrzgałkowym (chociaż istnieje niewielka szansa na problemy z mirtazapiną z powodu jej bardzo słabej aktywności antycholinergicznej). − Akatyzja/niepokój psychoruchowy: stosowanie leków przeciwdepresyjnych wiąże się z rozwojem akatyzji, charakteryzującej się subiektywnie nieprzyjemnym lub silnym niepokojem i potrzebą poruszania się, której często towarzyszy niezdolność do siedzenia lub stania w miejscu. U pacjentów, u których wystąpią te objawy, zwiększenie dawki może być szkodliwe. − Po wprowadzeniu do obrotu mirtazapiny zgłaszano przypadki wydłużenia odstępu QT, torsade de pointes, częstoskurczu komorowego i nagłej śmierci. Większość zgłoszeń dotyczyła przedawkowania lub pacjentów z innymi czynnikami ryzyka wydłużenia odstępu QT, w tym jednoczesnego stosowania leków wydłużających odstęp QTc (patrz punkt 4.5 i punkt 4.9). Należy zachować ostrożność, gdy produkt leczniczy AuroMirta ORO jest przepisywany pacjentom z rozpoznaną chorobą sercowo-naczyniową lub z wydłużeniem odstępu QT w wywiadzie rodzinnym, a także podczas jednoczesnego stosowania z innymi produktami leczniczymi, które wydłużają odstęp QTc.
Hiponatremia Hiponatremia, prawdopodobnie spowodowana niewłaściwym wydzielaniem hormonu antydiuretycznego (ang. syndrome of inappropriate ADH secretion, SIADH), była zgłaszana bardzo rzadko podczas stosowania mirtazapiny. Należy zachować ostrożność u pacjentów z grupy ryzyka, takich jak pacjenci w podeszłym wieku lub pacjenci leczeni jednocześnie lekami, o których wiadomo, że powodują hiponatremię.
Zespół serotoninowy Interakcje z serotoninergicznymi substancjami czynnymi: zespół serotoninowy może wystąpić, gdy selektywne inhibitory wychwytu zwrotnego serotoniny (ang. selective serotonin reputake inhibitor, SSRI) są stosowane jednocześnie z innymi serotoninergicznymi substancjami czynnymi (patrz punkt 4.5). Objawami zespołu serotoninowego mogą być: hipertermia, sztywność, mioklonie, niestabilność autonomiczna z możliwymi szybkimi wahaniami parametrów życiowych, zmianami stanu psychicznego, które obejmują splątanie, drażliwość i ekstremalne pobudzenie prowadzące do majaczenia i śpiączki. Należy zachować ostrożność i konieczne jest ściślejsze monitorowanie kliniczne, gdy te substancje czynne są łączone z mirtazapiną. Leczenie mirtazapiną należy przerwać, jeśli takie zdarzenia wystąpią, i należy rozpocząć wspomagające leczenie objawowe. Z doświadczenia po wprowadzeniu do obrotu wynika, że zespół serotoninowy występuje bardzo rzadko u pacjentów leczonych samą mirtazapiną (patrz punkt 4.8).
Osoby w podeszłym wieku Osoby w podeszłym wieku są często bardziej wrażliwe, szczególnie w odniesieniu do działań niepożądanych leków przeciwdepresyjnych. Podczas badań klinicznych mirtazapiny, działania niepożądane nie były zgłaszane częściej u pacjentów w podeszłym wieku niż w innych grupach wiekowych.
Poważne niepożądane reakcje skórne W związku z leczeniem produktem leczniczym AuroMirta ORO notowano poważne niepożądane reakcje skórne (ang. severe cutaneous adverse reactions, SCAR), które mogą zagrażać życiu lub prowadzić do zgonu, w tym zespół Stevensa-Johnsona (ang. Stevens-Johnson syndrome, SJS ), toksyczne martwicze oddzielanie się naskórka (ang. toxic epidermal necrolysis, TEN), reakcję polekową z eozynofilią i objawami ogólnymi (ang. drug reaction with eosinophilia and systemic symptoms, DRESS), pęcherzowe zapalenie skóry i rumień wielopostaciowy.
Jeśli wystąpią podmiotowe lub przedmiotowe objawy powyższych reakcji, należy natychmiast odstawić produkt leczniczy AuroMirta ORO.
Jeżeli którakolwiek z powyższych reakcji wystąpiła u pacjenta w związku ze stosowaniem produktu leczniczego AuroMirta ORO, leczenia tego nie należy nigdy więcej u niego wznawiać.
Aspartam Produkt leczniczy AuroMirta ORO zawiera aspartam, źródło fenyloalaniny. Każda tabletka z 15 mg, 30 mg i 45 mg mirtazapiny zawiera odpowiednio 3 mg, 6 mg i 9 mg fenyloalaniny. Może być szkodliwa dla pacjentów z fenyloketonurią.
4.5 Interakcje z innymi produktami leczniczymi i inne rodzaje interakcji
Interakcje farmakodynamiczne • Mirtazapiny nie należy podawać jednocześnie z inhibitorami MAO, a także w ciągu dwóch tygodni po zakończeniu leczenia inhibitorem MAO. W ten sam sposób powinno upłynąć około dwóch tygodni, zanim pacjenci leczeni mirtazapiną będą leczeni inhibitorami MAO (patrz punkt 4.3). • Ponadto, podobnie jak w przypadku SSRI, jednoczesne podawanie z innymi serotonergicznymi substancjami czynnymi (L-tryptofan, tryptany, tramadol, linezolid, błękit metylenowy, SSRI, wenlafaksyna, lit i preparaty z ziela dziurawca zwyczajnego - Hypericum perforatum) może prowadzić do wystąpienia działań związanych z serotoniną (zespół serotoninowy: patrz punkt 4.4). Należy zachować ostrożność i konieczne jest ściślejsze monitorowanie kliniczne, gdy te substancje czynne są stosowane jednocześnie z mirtazapiną. • Mirtazapina może zwiększać właściwości uspokajające benzodiazepin i innych środków uspokajających (zwłaszcza większości leków przeciwpsychotycznych, antyhistaminowych antagonistów H1, opioidów). Należy zachować ostrożność, przepisując te produkty lecznicze jednocześnie z mirtazapiną. • Mirtazapina może nasilać alkoholowe działanie hamujące na OUN. Dlatego należy zalecić pacjentom unikanie napojów alkoholowych podczas przyjmowania mirtazapiny. • Mirtazapina podawana w dawce 30 mg raz na dobę powodowała niewielki, ale statystycznie istotny wzrost międzynarodowego współczynnika znormalizowanego (INR) u pacjentów leczonych warfaryną. Ponieważ przy wyższej dawce mirtazapiny nie można wykluczyć wyraźniejszego działania, zaleca się monitorowanie INR w przypadku jednoczesnego leczenia warfaryną i mirtazapiną. • Ryzyko wydłużenia odstępu QT i (lub) arytmii komorowych (np. torsade de pointes) może być zwiększone w przypadku jednoczesnego stosowania z lekami wydłużającymi odstęp QTc (np. niektóre leki przeciwpsychotyczne i antybiotyki).
Interakcje farmakokinetyczne • Karbamazepina i fenytoina, induktory CYP3A4, zwiększyły klirens mirtazapiny około dwukrotnie, powodując zmniejszenie średniego stężenia mirtazapiny w osoczu odpowiednio o 60% i 45%. Po dodaniu karbamazepiny lub jakiegokolwiek innego induktora metabolizmu wątrobowego (takiego jak ryfampicyna) do leczenia mirtazapiną, może być konieczne zwiększenie dawki mirtazapiny. • W przypadku przerwania leczenia takim produktem leczniczym, może być konieczne zmniejszenie dawki mirtazapiny. Jednoczesne podawanie silnego inhibitora CYP3A4, ketokonazolu, zwiększało maksymalne stężenie w osoczu i AUC mirtazapiny odpowiednio o około 40% i 50%. • Gdy cymetydyna (słaby inhibitor CYP1A2, CYP2D6 i CYP3A4) jest podawana z mirtazapiną, średnie stężenie mirtazapiny w osoczu może wzrosnąć o ponad 50%. Należy zachować ostrożność i może być konieczne zmniejszenie dawki podczas jednoczesnego podawania mirtazapiny z silnymi inhibitorami CYP3A4, inhibitorami proteazy HIV, azolowymi lekami przeciwgrzybiczymi, erytromycyną, cymetydyną lub nefazodonem. • Badania interakcji nie wykazały żadnego istotnego wpływu farmakokinetycznego na równoczesne leczenie mirtazapiną paroksetyną, amitryptyliną, rysperydonem lub litem.
Dzieci i młodzież Badania interakcji przeprowadzono tylko u dorosłych.
4.6 Wpływ na płodność, ciążę i laktację
Ciąża Ograniczone dane dotyczące stosowania mirtazapiny u kobiet w ciąży nie wskazują na zwiększone ryzyko wad wrodzonych. Badania na zwierzętach nie wykazały żadnego działania teratogennego o znaczeniu klinicznym, jednak zaobserwowano toksyczność rozwojową (patrz punkt 5.3). Dane epidemiologiczne sugerują, że stosowanie SSRI w ciąży, szczególnie w późnej ciąży, może zwiększać ryzyko utrzymującego się nadciśnienia płucnego u noworodka (ang. persistent pulmonary hypertension of the newborn, PPHN). Chociaż żadne badania nie wykazały związku PPHN z leczeniem mirtazapiną, tego potencjalnego ryzyka nie można wykluczyć, biorąc pod uwagę powiązany mechanizm działania (wzrost stężenia serotoniny). Należy zachować ostrożność przepisując lek kobietom w ciąży. Jeśli produkt leczniczy AuroMirta ORO jest stosowany do porodu lub krótko przed porodem, zaleca się monitorowanie noworodka po urodzeniu, aby uwzględnić ewentualne skutki przerwania leczenia.
Karmienie piersią Badania na zwierzętach i ograniczone dane z badań na ludziach wykazały, że mirtazapina przenika do mleka kobiecego tylko w bardzo małych ilościach. Decyzję o tym, czy kontynuować/przerwać karmienie piersią, czy kontynuować/przerwać leczenie produktem leczniczym AuroMirta ORO, należy podjąć, biorąc pod uwagę korzyści z karmienia piersią dla dziecka i korzyści z leczenia produktem leczniczym AuroMirta ORO dla kobiety.
Płodność Niekliniczne badania toksyczności reprodukcyjnej na zwierzętach nie wykazały żadnego wpływu na płodność.
4.7 Wpływ na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn
Produkt leczniczy AuroMirta ORO ma niewielki lub umiarkowany wpływ na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn. Produkt leczniczy AuroMirta ORO może zaburzać koncentrację i czujność (szczególnie w początkowej fazie leczenia). Pacjenci powinni unikać wykonywania potencjalnie niebezpiecznych zadań, które wymagają czujności i dobrej koncentracji, takich jak prowadzenie pojazdów mechanicznych lub obsługiwanie maszyn, w dowolnym momencie, gdy ma to wpływ.
4.8 Działania niepożądane
Podsumowanie profilu bezpieczeństwa W związku z leczeniem produktem leczniczym AuroMirta ORO zgłaszano poważne niepożądane reakcje skórne (SCAR), w tym zespół Stevensa-Johnsona (SJS), toksyczne martwicze oddzielenie się naskórka (TEN), reakcję polekową z eozynofilią i objawami ogólnymi (DRESS), pęcherzowe zapalenie skóry i rumień wielopostaciowy, mogące zagrażać życiu lub prowadzić do zgonu (patrz punkt 4.4).
Pacjenci z depresją wykazują szereg objawów związanych z samą chorobą. Dlatego czasami trudno jest ustalić, które objawy są wynikiem samej choroby, a które są wynikiem leczenia produktem leczniczym AuroMirta ORO.
Najczęściej zgłaszanymi działaniami niepożądanymi, występującymi u ponad 5% pacjentów leczonych mirtazapiną w randomizowanych badaniach kontrolowanych placebo (patrz poniżej) są: senność, uspokojenie, suchość w ustach, zwiększenie masy ciała, wzrost apetytu, zawroty głowy i zmęczenie.
Wszystkie randomizowane kontrolowane placebo badania z udziałem pacjentów (w tym wskazania inne niż ciężkie zaburzenie depresyjne) oceniono pod kątem działań niepożądanych mirtazapiny. W metaanalizie uwzględniono 20 badań z planowanym czasem trwania leczenia do 12 tygodni, z udziałem 1501 pacjentów (134 osobolat) otrzymujących dawki mirtazapiny do 60 mg i 850 pacjentów (79 osobolat) otrzymujących placebo. Fazy przedłużenia tych badań zostały wykluczone, aby zachować porównywalność z leczeniem placebo.
Tabela 1 pokazuje skategoryzowaną częstość występowania działań niepożądanych, które występowały w badaniach klinicznych statystycznie istotnie częściej podczas leczenia mirtazapiną niż placebo, dodanych z działaniami niepożądanymi zgłaszanymi spontanicznie. Częstość występowania działań niepożądanych zgłaszanych spontanicznie opiera się na częstości zgłaszania tych zdarzeń w badaniach klinicznych. Częstość występowania działań niepożądanych zgłaszanych spontanicznie, dla których nie zaobserwowano przypadków w randomizowanych kontrolowanych placebo badaniach pacjentów z mirtazapiną, została sklasyfikowana jako „nieznana”.
Tabela 1. Działania niepożądane produktu leczniczego AuroMirta ORO
Klasyfikacja układów i narządów Bardzo często (≥ 1/10) Często (≥ 1/100 do < 1/10) Niezbyt często (≥ 1/1 000 do < 1/100) Rzadko (≥ 1/10 000 do < 1/1 000) Nieznana (nie może zostać określona na podstawie dostępnych danych)
Zaburzenia krwi i układu chłonnego
kostnego (granulocytopenia, agranulocytoza, niedokrwistość aplastyczna i małopłytkowość)
Eozynofilia Zaburzenia układu immunologicznego
wydzielanie hormonu antydiuretycznego Zaburzenia metabolizmu i odżywiania Wzrost masy ciała 1
Wzrost apetytu 1
Zaburzenia psychiczne
sny Dezorientacja Lęk 2,5
Bezsenność 3, 5
Koszmary senne 2
Mania Pobudzenie Omamy Niepokój psychoruchowy (w tym akatyzja, hiperkineza) Zachowania agresywne Myśli samobójcze
Zachowania samobójcze 6
Zaburzenia układu nerwowego Senność 1,4
Sedacja 1,4
Ból głowy 2
Letarg 1
Zawroty głowy Drżenie Amnezja Parestezja 2
Niespokojne nogi Omdlenie Mioklonie Drgawki (napady padaczki) Zespół serotoninowy Parestezje ustne Dyzartria Zaburzenia naczyniowe
ortostatyczne Niedociśnienie 2
Zaburzenia żołądka i jelit Suchość w ustach Nudności 3
Biegunka 2
Wymioty 2
Zaparcia 1
Niedoczulica jamy ustnej Zapalenie trzustki Obrzęk jamy ustnej Zwiększone wydzielanie śliny Zaburzenia wątroby i dróg żółciowych
aktywności aminotransferaz w surowicy
Zaburzenia skóry i tkanki podskórnej
krostkowa 2
Johnsona, pęcherzowe zapalenie skóry, rumień wielopostaciowy, toksyczna nekroliza naskórka, reakcja polekowa z eozynofilią i objawami ogólnymi (DRESS) Zaburzenia mięśniowo- szkieletowe i tkanki łącznej
Bóle mięśni Ból pleców 1
Zaburzenia nerek i dróg moczowych
Zaburzenia ogólne i stany w miejscu podania
obwodowe 1
Zmęczenie
Uogólniony obrzęk Zlokalizowany obrzęk Badania diagnostyczne
kreatyninowej
W badaniach klinicznych zdarzenia te występowały statystycznie istotnie częściej podczas leczenia mirtazapiną niż placebo. 2
jednak nie statystycznie istotnie częściej. 3
placebo niż mirtazapiną. 4
skuteczności leków przeciwdepresyjnych. 5
depresji) mogą się rozwinąć lub nasilić. Podczas leczenia mirtazapiną zgłaszano rozwój lub nasilenie lęku i bezsenności. 6
zakończeniu leczenia (patrz punkt 4.4). 7
W badaniach laboratoryjnych podczas przeprowadzania badania klinicznego obserwowano przemijające zwiększenie aktywności aminotransferaz i gammaglutamylotransferazy (jednak towarzyszące działania niepożądane nie były statystycznie istotnie częstsze w przypadku mirtazapiny niż w grupie placebo).
Dzieci i młodzież Następujące zdarzenia niepożądane obserwowano często w badaniach klinicznych u dzieci: zwiększenie masy ciała, pokrzywka i hipertriglicerydemia (patrz także punkt 5.1).
Zgłaszanie podejrzewanych działań niepożądanych Po dopuszczeniu produktu leczniczego do obrotu istotne jest zgłaszanie podejrzewanych działań niepożądanych. Umożliwia to nieprzerwane monitorowanie stosunku korzyści do ryzyka stosowania produktu leczniczego. Osoby należące do fachowego personelu medycznego powinny zgłaszać wszelkie podejrzewane działania niepożądane za pośrednictwem Departamentu Monitorowania Niepożądanych Działań Produktów Leczniczych Urzędu Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych, Al. Jerozolimskie 181C, 02-222 Warszawa, tel.: + 48 22 49 21 301, faks : + 48 22 49 21 309, strona internetowa: https://smz.ezdrowie.gov.pl
Działania niepożądane można zgłaszać również podmiotowi odpowiedzialnemu.
4.9 Przedawkowanie
Obecne doświadczenia dotyczące przedawkowania samej mirtazapiny wskazują, że objawy są zwykle łagodne. Zgłaszano depresję ośrodkowego układu nerwowego z dezorientacją i przedłużoną sedacją, wraz z tachykardią i łagodnym nadciśnieniem lub niedociśnieniem. Istnieje jednak możliwość wystąpienia poważniejszych skutków (w tym śmiertelnych) przy dawkach znacznie wyższych niż dawka terapeutyczna, szczególnie przy mieszanych dawkach. W tych przypadkach zgłaszano również wydłużenie odstępu QT i wystąpienie torsade de pointes. W przypadku przedawkowania należy zastosować odpowiednie leczenie objawowe i podtrzymujące funkcje życiowe. Należy podjąć monitorowanie elektrokardiograficzne (EKG). Należy również wziąć pod uwagę węgiel aktywowany lub płukanie żołądka.
Dzieci i młodzież W przypadku przedawkowania u dzieci należy podjąć odpowiednie działania opisane dla postepowania w przypadku dorosłych.
5. WŁAŚCIWOŚCI FARMAKOLOGICZNE
5.1 Właściwości farmakodynamiczne
Grupa farmakoterapeutyczna: inne leki przeciwdepresyjne, kod ATC: N06AX11
Mechanizm działania/działanie farmakodynamiczne Mirtazapina jest centralnie aktywnym presynaptycznym α2-antagonistą, który zwiększa centralną neurotransmisję noradrenergiczną i serotonergiczną. Wzmocnienie neurotransmisji serotonergicznej odbywa się za pośrednictwem receptorów 5-HT1, ponieważ receptory 5-HT2 i 5-HT3 są blokowane przez mirtazapinę. Przyjmuje się, że oba enancjomery mirtazapiny przyczyniają się do działania przeciwdepresyjnego, enancjomer S (+) poprzez blokowanie receptorów α2 i 5-HT2 oraz enancjomer R (-) poprzez blokowanie receptorów 5-HT3.
Skuteczność kliniczna i bezpieczeństwo Antagonistyczne działanie mirtazapiny na receptor histaminowy H1 związane jest z jej właściwościami uspokajającymi. Nie ma praktycznie żadnej aktywności antycholinergicznej, a przy dawkach terapeutycznych ma jedynie ograniczony wpływ (np. niedociśnienie ortostatyczne) na układ sercowo- naczyniowy.
Dzieci i młodzież Dwa randomizowane, podwójnie zaślepione, kontrolowane placebo badania z udziałem dzieci w wieku od 7 do 18 lat z ciężkimi zaburzeniami depresyjnymi (n = 259) z zastosowaniem dawki elastycznej przez pierwsze 4 tygodnie (15-45 mg mirtazapiny), a następnie ustalonej dawki (15, 30 lub 45 mg mirtazapiny) przez kolejne 4 tygodnie nie wykazało istotnych różnic między mirtazapiną a placebo w odniesieniu do pierwszorzędowego i wszystkich drugorzędowych punktów końcowych. Znaczący przyrost masy ciała (≥ 7%) zaobserwowano u 48,8% pacjentów leczonych mirtazapiną w porównaniu do 5,7% w grupie placebo. Często obserwowano także pokrzywkę (11,8% vs 6,8%) i hipertriglicerydemię (2,9% vs 0%).
5.2 Właściwości farmakokinetyczne
Wchłanianie Po doustnym podaniu mirtazapiny substancja czynna mirtazapina jest szybko i dobrze wchłaniana (biodostępność ≈ 50%), osiągając maksymalne stężenie w osoczu po ok. dwóch godzinach. Spożycie pokarmu nie ma wpływu na farmakokinetykę mirtazapiny.
Dystrybucja Wiązanie mirtazapiny z białkami osocza wynosi około 85%.
Metabolizm Głównymi szlakami metabolizmu są demetylacja i utlenianie, a następnie sprzęganie. Dane in vitro z mikrosomów ludzkiej wątroby wskazują, że enzymy cytochromu P450 CYP2D6 i CYP1A2 biorą udział w tworzeniu 8-hydroksy metabolitu mirtazapiny, podczas gdy CYP3A4 jest uważany za odpowiedzialny za tworzenie się metabolitów N-demetylu i N-tlenku. Metabolit demetylowy jest farmakologicznie aktywny i wydaje się mieć taki sam profil farmakokinetyczny jak związek macierzysty.
Eliminacja Mirtazapina jest intensywnie metabolizowana i wydalana z moczem i kałem w ciągu kilku dni. Średni okres półtrwania eliminacji wynosi 20-40 godzin; sporadycznie rejestrowano dłuższe okresy półtrwania, do 65 godzin, oraz krótsze okresy półtrwania u młodych mężczyzn. Okres półtrwania eliminacji jest wystarczający, aby uzasadnić dawkowanie raz na dobę. Stan stacjonarny zostaje osiągnięty po 3-4 dniach, po których nie następuje dalsza akumulacja.
Liniowość/nieliniowość Mirtazapina wykazuje liniową farmakokinetykę w zalecanym zakresie dawek.
Specjalne populacje pacjentów Klirens mirtazapiny może być zmniejszony w wyniku zaburzeń czynności nerek lub wątroby.
5.3 Przedkliniczne dane o bezpieczeństwie
Dane przedkliniczne, wynikające z konwencjonalnych badań farmakologicznych dotyczących bezpieczeństwa, toksyczności po podaniu wielokrotnym, genotoksyczności, potencjalnego działania rakotwórczego, toksycznego wpływu na reprodukcję i rozwój, nie ujawniają żadnego szczególnego zagrożenia dla człowieka. W badaniach toksyczności reprodukcyjnej u szczurów i królików nie zaobserwowano działania teratogennego. Przy dwukrotnej ekspozycji ogólnoustrojowej w porównaniu z maksymalną ekspozycją terapeutyczną u ludzi, zaobserwowano wzrost poronień po implantacji, zmniejszenie masy urodzeniowej młodych i zmniejszenie przeżywalności młodych podczas pierwszych trzech dni laktacji u szczurów. Mirtazapina nie wykazywała działania genotoksycznego w serii testów mutacji genów oraz uszkodzeń chromosomów i DNA. Guzy tarczycy wykryte w badaniu rakotwórczości u szczurów i nowotwory wątrobowokomórkowe stwierdzone w badaniu rakotwórczości u myszy są uważane za specyficzne gatunkowo, niegenotoksyczne odpowiedzi związane z długotrwałym leczeniem dużymi dawkami induktorów enzymów wątrobowych.
6. DANE FARMACEUTYCZNE
6.1 Wykaz substancji pomocniczych
Krospowidon (typ B) Mannitol Celuloza mikrokrystaliczna Aspartam Krzemionka koloidalna, bezwodna Magnezu stearynian Aromat truskawkowo-guaranowy (maltodekstryna, glikol propylenowy, sztuczne substancje nadające smak i zapach, kwas octowy) Aromat miętowy (sztuczne substancje nadające smak i zapach, skrobia kukurydziana)
6.2 Niezgodności farmaceutyczne
Nie dotyczy.
6.3 Okres ważności
6.4 Specjalne środki ostrożności podczas przechowywania
Brak specjalnych zaleceń dotyczących przechowywania produktu leczniczego.
6.5 Rodzaj i zawartość opakowania
Blistry jednodawkowe z folii Poliamid/Aluminium/PVC/Papier/Poliester/Aluminium, w tekturowym pudełku.
Wielkość opakowania:
Nie wszystkie wielkości opakowań muszą znaleźć się w obrocie.
6.6 Specjalne środki ostrożności dotyczące usuwania
Wszelkie niewykorzystane resztki produktu leczniczego lub jego odpady należy usunąć zgodnie z lokalnymi przepisami.
7. PODMIOT ODPOWIEDZIALNY POSIADAJĄCY POZWOLENIE NA DOPUSZCZENIE
DO OBROTUAurovitas Pharma Polska Sp. z o.o. ul. Sokratesa 13D lokal 27 01-909 Warszawa
8. NUMERY POZWOLEŃ NA DOPUSZCZENIE DO OBROTU
9. DATA WYDANIA PIERWSZEGO POZWOLENIA NA DOPUSZCZENIE DO OBROTU
I DATA PRZEDŁUŻENIA POZWOLENIAData wydania pierwszego pozwolenia na dopuszczenie do obrotu: 2021-10-19
10. DATA ZATWIERDZENIA LUB CZĘŚCIOWEJ ZMIANY TEKSTU
CHARAKTERYSTYKI PRODUKTU LECZNICZEGO2021-12-27